شربت گل، دختری از افغانستان با چشمان سبز نافذ که تصویرش در سال ۱۹۸۴ توسط عکاس مشهور ، استیو مککوری، ثبت شد و به یکی از شناختهشدهترین نمادهای رنج پناهندگان در جهان تبدیل شد، اکنون پس از سالها آوارگی، با حمایت دولت ایتالیا در شهر رم زندگی میکند.
عکس معروف او که در اردوگاه پناهندگان نصیر باغ در نزدیکی پیشاور پاکستان و در دوره شوروی در افغانستان گرفته شد، یک سال بعد روی جلد مجله نشنال جئوگرافیک منتشر شد و به سرعت جهانی شد.
روزنامه تیلا گزارش داده است که این تصویر، مبارزه، شجاعت و رنج پناهجویان افغانستان را در یک قاب جاودانه کرده است.
مککوری در توصیف عکس تاریخیاش گفته بود: «چهره شربت گل با وقار، شجاعت و اندوه همراه بود. او بدون کلمهای، روایتگر رنج میلیونها پناهجو بود.»
اما زندگی واقعی پشت این تصویر، بسیار دشوارتر از آن چیزی بود که جهان تصور میکرد.
شربت گل که تا سالها هویتش ناشناس مانده بود، در سال ۲۰۰۲ توسط همان عکاس شناسایی شد؛ زمانی که دیگر زنی میانسال و مادر چند فرزند بود. هویت او از طریق آزمایش تشخیص عنبیه تأیید شد.
او بعدها در مصاحبهای گفت: « آن عکس مشکلات زیادی برایم به همراه داشت. در فرهنگ افغانستان، زنان نباید در عکس ظاهر شوند. من فقط یک کودک بودم و انتخابی نداشتم.»
در سال ۲۰۱۴، شربت گل بار دیگر در پاکستان ظاهر شد، اما به دلیل داشتن مدارک جعلی مورد پیگرد قرار گرفت و پس از بازداشت، به افغانستان بازگردانده شد.
دولت پیشین افغانستان به رهبری اشرف غنی از او استقبال و یک خانه به وی اهدا کرد. اما با قدرتگیری طالبان در ۲۰۲۱، بار دیگر زندگی او به خطر افتاد.
طبق این گزارش ایتالیا با اقدام فوری، او و خانوادهاش را از افغانستان خارج و به رم منتقل کرد. او اکنون با دریافت پناهندگی، در تلاش است تا فرزندانش در فضایی امن و باثبات تحصیل کنند.
ماریو دراگی، نخستوزیر پیشین ایتالیا، درباره شربت گل گفته بود: «او نماد دردها و امیدهای میلیونها افغان است؛ چهرهای که در حافظه جهانی به عنوان صدای بیصدای پناهندگان باقی مانده است.»