ده‌ها مهاجر افغانستان که سال‌هاست در پاکستان در انتظار اسکان مجدد در کشورهای سوم به‌سر می‌برند، می‌گویند که بدون هیچ توضیح مشخصی از سوی نهادهای مهاجرتی رد شده‌اند و اکنون در وضعیت بلاتکلیفی و خطرناک قرار دارند.
فاطمه سعیدی، یکی از این مهاجران به آمو می‌گوید، اگر به افغانستان بازگردانده شود، چاره‌ای جز خودکشی برای خود و کودک ۱۲ ساله‌اش نخواهد داشت.
او گفت: «شوهرم فوت کرده، در افغانستان دشمن دارم و پیش از سقوط جمهوری در خانه امن زندگی می‌کردم. اگر بازگردانده شوم، طالبان مرا از پشت سر حلال می‌کنند. ترجیح می‌دهم بمیرم تا به افغانستان برگردم.»
خانم سعیدی می‌گوید پیش از این برخی نهادهای وابسته به دولت آلمان وعده اسکان او را داده بودند و حتی مصاحبه با مقام‌های آلمانی انجام شده بود، اما بدون ارائه هیچ توضیحی، درخواست او رد شده است.
به گفته او، ده‌ها زن دیگر نیز با وضعیت مشابه روبه‌رو هستند و بیم آن می‌رود که با پایان اعتبار اقامت موقت در پاکستان، به اجبار به افغانستان بازگردانده شوند.
در همین حال، دادگاه عالی اداری برلین نیز در حکمی تازه اعلام کرده که شهروندان افغانستان که برای دولت یا نهادهای آلمانی کار کرده‌اند، نمی‌توانند در صورت رد درخواست ویزه، از دولت آلمان شکایت کنند.
بر بنیاد گزارش شینگن‌نیوز، این حکم در پی رسیدگی به پرونده مردی از افغانستان صادر شده که در افغانستان دوره‌های سوادآموزی برای افسران پولیس برگزار کرده بود و به دلیل همکاری با دولت آلمان هدف تهدید طالبان قرار داشت. درخواست ویزه او در آگست ۲۰۲۱ رد شده بود و شکایتش در اپریل ۲۰۲۲ نیز بی‌نتیجه ماند.
دادگاه برلین تأکید کرده است که مقام‌های آلمانی مکلف به پذیرش درخواست‌های ویزه نیستند و تصمیم‌گیری در این باره به صلاحدید دولت بستگی دارد.
مهاجران افغانستان ساکن پاکستان هشدار می‌دهند که ادامه این وضعیت، جان آن‌ها را به خطر انداخته و خواستار بازنگری فوری در روندهای مهاجرتی کشورهای ثالث، به‌ویژه آلمان، شده‌اند.
