برنامه جهانی غذا هشدار داده است که افغانستان در یکی از وخیم‌ترین بحران‌های تغذیه‌ای تاریخ خود قرار دارد؛ بحرانی که کودکان را به خط مقدم فقر، گرسنگی و کار اجباری سوق داده است.
به گفته جان آیلیف، نماینده و مدیر برنامه جهانی غذا در افغانستان، کودکان در این کشور بیشترین فشار بحران را متحمل می‌شوند.
او در مصاحبه با تلویزیون «ورلد تودی» گفت: «کودکان اولین کسانی‌اند که از بحران گرسنگی آسیب می‌بینند و متأسفانه بیشترین رنج را هم تحمل می‌کنند.»
بر بنیاد تازه‌ترین آمار ملل متحد، انتظار می‌رود تا پایان سال جاری میلادی، ۳.۵ میلیون کودک زیر پنج سال در افغانستان با سوءتغذیه مواجه شوند؛ رقمی که نسبت به سال گذشته، نیم میلیون افزایش یافته است.
آیلیف این وضعیت را شدیدترین و بی‌سابقه‌ترین بحران ثبت‌شده در زمینه سوءتغذیه در این کشور عنوان کرده است.
هم‌زمان با گسترش بحران، بسیاری از خانواده‌ها در تلاش برای زنده ماندن، فرزندان‌شان را به جای مکتب، روانه بازار کار می‌کنند.
در این گزارش آمده است ابراهیم محمدی، پسر یازده‌ساله‌ای است که در کنار رفتن به مکتب، در یک کارگاه آهنگری کار می‌کند تا به درآمد خانواده‌اش کمک کند.
ابراهیم می‌گوید: «من صبح‌ها ساعت ۵:۳۰ از خواب بیدار می‌شوم، بعد از شستن دست و صورتم، راهی محل کار می‌شوم. وقتی زغال می‌شکنم، گاهی دست و پاهایم درد می‌گیرد. آن‌وقت باید یک روز کامل استراحت کنم. وقتی بچه‌هایی را در سن خودم می‌بینم که مثل من کار نمی‌کنند، آرزو می‌کنم من هم مجبور به کار نبودم. اما مجبورم.»
کارشناسان مسائل بشردوستانه، نبود کمک‌های پایدار، افزایش بیکاری، سقوط اقتصادی و محدودیت‌های سیاسی را از دلایل تشدید بحران غذایی در افغانستان عنوان می‌کنند.
ملل متحد پیش‌تر هشدار داده بود که در نبود حمایت فوری، میلیون‌ها نفر در افغانستان در خطر گرسنگی و فروپاشی کامل نظام معیشتی قرار دارند.
در حال حاضر، افغانستان یکی از بحرانی‌ترین وضعیت‌های انسانی جهان را تجربه می‌کند؛ وضعیتی که آینده نسل نو این کشور را با تهدیدی جدی روبه‌رو کرده است.
