با اعلام تصمیم دولت دونالد ترمپ برای پایان دادن به وضعیت «حمایت موقت مهاجرتی» برای پناهجویان افغانستان، هزاران تن از شهروندان این کشور که در ایالات متحده زندگی میکنند، با خطر اخراج و بازگشت به کشوری مواجه شدهاند که در آن طالبان بر سر قدرتاند.
وزیرخان زدران، یکی از پناهجویان افغانستان ساکن ایالت کنتاکی، میگوید نگران آینده خانوادهاش، بهویژه دخترانش، در صورت بازگشت به افغانستان است.
آقای زدران که در سال ۲۰۲۱ و همزمان با خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، توسط ارتش ایالات متحده از کابل تخلیه شد، اکنون با خانوادهاش در شهر بولینگگرین زندگی میکند.
او به استریتس تایمز گفت: «آینده کودکانم اینجا روشن است، اما اگر به افغانستان بازگردیم، بهویژه برای دخترانم، هیچ آیندهای وجود نخواهد داشت. آنها نه میتوانند درس بخوانند، نه به دانشگاه بروند و نه زندگی مستقلی داشته باشند.»
دولت ترمپ اعلام کرده که در ماه جولای به وضعیت «حمایت موقت مهاجرتی» برای حدود ۱۴۶۰۰ شهروند افغانستان پایان خواهد داد.
این در حالی است که بسیاری از این افراد هنوز در انتظار پاسخ نهایی به پروندههای پناهندگی خود هستند.
با لغو این حمایت، در صورت رد درخواست پناهندگی، احتمال بازگرداندن آنها به افغانستان افزایش مییابد.
زلیخا، دختر بزرگ خانواده زدران، امسال از مکتب فارغالتحصیل شده و با دریافت بورسیه آماده ورود به دانشگاه است. اما به گفته او، نداشتن اقامت قانونی دائم او را در برابر خطر اخراج آسیبپذیر کرده است.
او میگوید: «میترسم آیندهام از بین برود، اما همچنان به راهی که آمدهام افتخار میکنم.»
بر اساس اطلاعات وزارت امنیت داخلی ایالات متحده، پس از تسلط طالبان بر افغانستان در سال ۲۰۲۱، بیش از ۷۰ هزار شهروند افغانستان تحت برنامه «عملیات استقبال از متحدان» وارد امریکا شدند.
در این گزارش آمده است که تنها در شهر بولینگگرین، بیش از ۳۰۰ شهروند افغانستان اسکان یافتهاند.
این شهر در دهههای اخیر به یکی از مراکز پذیرش پناهندگان از کشورهای مختلف بدل شده است.
برخی از خانوادههای پناهندگان اکنون در امریکا خانه خریدهاند، کسبوکار راهاندازی کرده و فرزندان خود را به مکتب فرستادهاند. با این حال، فضای عدم اطمینان حقوقی و تصمیم تازه دولت ترمپ، همه این تلاشها را در معرض تهدید قرار داده است.
زدران که سابقه جنگ با شبکه حقانی را دارد، اکنون در یک نمایشگاه فروش موتر کار میکند و برای راهاندازی کسبوکار شخصیاش برنامهریزی کرده است.
او میگوید: «سه سال گذشته و هنوز نمیدانم چه خواهد شد. نمیدانم چرا این روند قانونی اینقدر کند است.»
در همین حال، شاون واندایور، رئیس ائتلاف اصلی سربازان بازنشسته ایالات متحده، مدافعان حقوق پناهجویان و نیروهای نظامی موسوم به «افغانایواک» که در هماهنگی «اسکان افغانها» با دولت امریکا نقش داشته، هشدار داده است که بازگرداندن این پناهجویان به افغانستان، تصمیمی خطرناک است.
او میگوید: «طالبان تغییر نکردهاند. تهدیدها همان تهدیدهاست. تنها چیزی که تغییر کرده، فردی است که پشت میز ریاستجمهوری نشسته است.»
از سوی دیگر، آلبرت مبانفو، رئیس مرکز بینالمللی کنتاکی که به اسکان پناهجویان کمک میکند، گفته است که فضای نگرانی در میان پناهجویان افغانستان ساکن ایالات متحده بهشدت بالا گرفته است.
او تأکید میکند که این خانوادهها، با وجود تمام تلاشهایشان برای سازگاری، اکنون احساس ناامنی میکنند.
محمد عزیزی، یکی دیگر از پناهجویان افغانستان، نیز از فشار روانی ناشی از این شرایط میگوید: «ما نگرانیم، چون وضعیت در افغانستان بسیار بد است. اگر برگردیم، باید از صفر شروع کنیم، آنهم در کشوری که دیگر برای ما امن نیست.»
با وجود لغو وضعیت «حمایت موقت مهاجرتی»، دولت امریکا اعلام کرده است که شهروندان افغانستان همچنان میتوانند برای پناهندگی درخواست دهند یا برای اسکان در کشور سومی تقاضای کمک کنند. اما تا روشنشدن سرنوشت این هزاران تن، سایه بلاتکلیفی و ترس بر زندگی روزمره آنها سنگینی میکند.