امروز، پانزدهم می، روز جهانی خانواده با شعار «سیاست‌های خانواده‌محور برای توسعه پایدار» در سطح جهانی گرامی داشته می‌شود.
ملل متحد به مناسبت این روز تأکید می‌کند که خانواده‌ها سنگ‌بنای جوامع هستند و سیاست‌گذاری‌های ملی دولت‌ها باید با تمرکز بر حمایت از خانواده‌ها شکل گیرد.
در بخشی از گزارش ملل متحد آمده است: «۸۰ درصد مزارع جهان از سوی خانواده‌ها اداره می‌شود، اما بسیاری از این خانواده‌ها در کشورهای در حال توسعه با کاهش محصول، فقر و ناامنی غذایی برخاسته از بحران‌های اقلیمی دستوپنجه نرم می‌کنند.»
اما در افغانستان، وضعیت به‌مراتب پیچیده‌تر و نگران‌کننده‌تر است. دیده شده است که خانواده‌ها در سایه بحران‌های اقتصادی، کاهش چشمگیر کمک‌های بشردوستانه، بازگشت اجباری مهاجران، و مهم‌تر از همه، محدودیت‌های شدید طالبان بر زنان و دختران، هر روز بیش از پیش زیر فشار قرار می‌گیرند.
در روزی که جهان از نقش خانواده در حمایت و محبت سخن می‌گوید، هیله ۱۶ ساله، یادآور چهره خانواده در سایه‌ی بحران‌ها است. او در ۱۳ سالگی، پس از مرگ پدر و بسته‌شدن مکتب‌ها، به اجبار خانواده در بدل پنج صد هزار افغانی تن به ازدواج داد؛ ازدواجی که با خشونت خانوادگی و طلاق پایان یافت. حالا در حالی‌که تنها یک ماه از جدایی‌اش گذشته، دوباره زیر فشار خانواده برای ازدواجی دیگر است.
هیله می‌گوید: «اگر زمینه تحصیل مساعد می‌بود، شاید قربانی ظلم خانواده نمی‌شد.»
در سه سال گذشته، وضعیت خانواده‌ها در افغانستان بنابر گزارش‌های نهادهای جهانی، بیش از هر زمان دیگری بحرانی توصیف شده است.
نزدیک به یک‌سوم جمعیت با ناامنی شدید غذایی دستوپنجه نرم می‌کنند، ۶۵ درصد مردم درگیر فقر چندبُعدی‌اند و حدود ۸۵ درصد با درآمدی کمتر از یک دالر در روز زندگی می‌کنند.
در چنین شرایطی، دسترسی خانواده‌های آسیب‌پذیر به خدمات و حمایت‌های اساسی همچنان یکی از چالش‌های جدی باقی مانده است.
در این میان، شماری از خانواده‌ها در بادغیس با تأکید بر فشارهای برخاسته از بیکاری، درآمد ناکافی، و خشونت‌های خانوادگی، خواهان توجه فوری نهادهای امداد‌رسان و نهادهای حکومتی به وضعیت خود هستند.
زهرا، اخراج شده از ایران می‌گوید: «وضعیت اقتصادی خوب نیست، کار و بار نیست مسلمان‌ها همه به مشکل گرفتار شدند، همه خانواده ما بیکار اند، کار و بار نیست. از دولت و سازمان‌های کمک‌رسان خواهشمندیم برای مردم کار و بار روبراه کنند، چون مشکل گرفتار هستیم.»
فاطمه، باشنده بادغیس افزود: «وضعیت اقتصادی ما خراب است، طفل‌های کوچک دارم، شوهرم اگر یک‌روز کار باشد یک‌روز دیگر نیست نان و آب نداریم، وضعیت خیلی خراب است و خواهش می‌کنیم به ما کمک کنند.»
گفتنی است که پانزدهم می از سوی ملل متحد در سال ۱۹۴۴ به نام روز جهانی خانواده نام‌گذاری شد.
دلیل اصلی بزرگ‌داشت از روز جهانی خانواده این است که مردم در سراسر دنیا به اهمیت و ارزش خانواده پی ببرند.
