مسئولان سیلوی مرکزی هرات هشدار داده‌اند که این سیلو در آستانه فروپاشی قرار دارد و در صورت نبود توجه فوری، به‌طور کامل فلج خواهد شد.
به گفته مقام‌ها، در حال حاضر هیچ قرارداد فعال با نهادهای دولتی وجود ندارد و از میان ۱۷۰ کارمند پیشین این سیلو، تنها ۱۲ تن در حال فعالیت‌اند. بیشتر این کارمندان در بخش ذخیره‌سازی گندم مشغول‌اند؛ آن‌هم در فضایی ساکت و منتظر، بدون چشم‌انداز مشخصی از بهبود وضعیت.
احمد ثابت، رئیس سیلوی هرات، می‌گوید: «سیلو در حالت فلج شدن است. مصارف پرسونل و معاشات از بودجه خود سیلو تأمین می‌شود. از مزایای سیلو این است که مالیات نانوایی‌ها و ذخایر گندم – حدود شش تا هشت درصد – دوباره به خزانه دولت بازمی‌گردد.»
سه سال پیش، سیلوی هرات برای مدتی کوتاه احیا شد و امیدی در میان کارگران آن زنده گشت. اما حالا، این بنای ۵۰ ساله بار دیگر در حال فروپاشی است.
میرعماد حسینی، مدیر اداری سیلو، هشدار می‌دهد: «نخست باید مقامات مرکزی از ما حمایت کنند، سپس مقامات محلی. بدون حمایت آنان، ما نمی‌توانیم سرپا بایستیم. در حال حاضر تقریباً فلج هستیم. وظیفه اصلی ما ذخیره گندم و نان‌پزی است، اما هیچ قرارداد فعال با واحدهای نظامی و غیرنظامی وجود ندارد.»
بخش پخت نان، که زمانی قلب تپنده این سیلو بود، سال‌ها است که به‌دلیل نبود قرارداد دولتی، فعالیت چندانی ندارد. با وجود فرسودگی شدید تجهیزات، این بخش هنوز ظرفیت پخت روزانه ۲۰ هزار قرص نان را دارد.
غلام‌محمد امیری، از کارمندان سیلو، می‌گوید: «ماشین‌های سیلو فرسوده‌اند و مشکلات زیادی در بخش تخنیکی داریم.»
فرهاد مجاهدزاده، یکی از مدیران این سیلو، نیز تأکید می‌کند: «سیلوی هرات نزدیک به پنجاه سال پیش ساخته شده و اکنون با مشکلات تخنیکی گسترده روبه‌رو است. بیشتر ابزارهای فنی ما مربوط به همان دوره است.»
سیلوی مرکزی هرات که در زمان حکومت محمد داود خان تأسیس شد، ظرفیت ذخیره ۲۰ هزار تن گندم را دارد. با این حال، در حال حاضر تنها حدود پنج هزار تن گندم از سوی ریاست‌های زراعت و حج و اوقاف در این مرکز نگهداری می‌شود.
