مهاجرت

برازیل برنامه تازه‌ای را برای پذیرش پناهجویان افغانستان آغاز کرد

دفتر ملل متحد در امور پناهندگان گفته است که نخستین گروه از خانواده‌های پناهجوی افغانستان در چارچوب برنامه تازه‌ «پناهندگی با حمایت جامعه مدنی» هفته گذشته وارد برازیل شدند.

این برنامه با ابتکار دولت برازیل و پشتیبانی کمسیاری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان راه‌اندازی شده است.

این گروه، شامل ۱۸ تن از چهار خانواده، از جمله زنان، کودکان و نوجوانان، پنجشنبه هفته گذشته (۱۱ ثور) از پاکستان به شهر سائوپائولو رسیدند.

بر اساس این طرح، نهاد غیردولتی «پناهگاه»، که از سوی دولت برازیل مأمور اجرای برنامه شده، مسئولیت اسکان و حمایت از ۵۰۰ پناهجو را تا پایان سال ۲۰۲۵ برعهده دارد. دو سازمان دیگر، «موسسه استو رِفوجیادو» و «ماموریت حمایت از کلیساهای رنج‌دیده»، به ترتیب میزبان ۲۲۴ و ۲۰۰ پناهجوی دیگر خواهند بود. سازمان بین‌المللی مهاجرت نیز از این روند پشتیبانی می‌کند.

برنامه حمایت از پناهندگان از سوی جامعه مدنی به سازمان‌ها و نهادهای مورد تأیید اجازه می‌دهد که با معرفی پناهجویان برای دریافت ویزه‌های بشردوستانه، روند پذیرش، اسکان، دسترسی به حقوق، مسکن و ادغام اجتماعی آنان را تسهیل کنند. کمیساریای عالی پناهندگان نیز با آموزش فنی، حمایت حقوقی و هماهنگی با دولت‌های محلی از این فرآیند پشتیبانی می‌کند.

داویده تورزیلی، نماینده کمسیاری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در برازیل، با اشاره به کاهش ظرفیت جهانی برای پذیرش پناهجویان و افت چشم‌گیر منابع مالی بشر‌دوستانه، اقدام برازیل را «ستودنی و امیدبخش» توصیف کرد و گفت: «تأمین مالی این برنامه از منابع خصوصی و بسیج جامعه مدنی، این ابتکار را به الگویی درخور توجه بدل کرده است.»

برازیل از سال ۲۰۲۰ با به رسمیت شناختن بحران حقوق بشری در افغانستان، بیش از ۱۳ هزار ویزه بشردوستانه برای شهروندان کشور صادر کرده و در سال ۲۰۲۴ نیز با آغاز این برنامه، گامی فراتر برداشته است.

هم‌اکنون، در پی تداوم سرکوب و نقض گسترده حقوق بشر در افغانستان، میلیون‌ها تن در شرایط آسیب‌پذیر به سر می‌برند. بنا بر آمار سازمان ملل، تا پایان ۲۰۲۳ بیش از ۵.۷ میلیون مهاجر و پناهجوی افغانستان در ایران و پاکستان اقامت داشته‌اند، در حالی که ۳.۲ میلیون تن نیز همچنان در داخل افغانستان آواره هستند.

با وجود آن‌که پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۲۵ بیش از ۲.۹ میلیون پناهجو در سراسر جهان به اسکان مجدد نیاز داشته باشند — از جمله بیش از ۵۰۰ هزار پناهجوی کشور — ظرفیت برنامه‌های اسکان به‌شدت کاهش یافته و از حدود ۱۹۵ هزار تن در سال ۲۰۲۴ به تنها ۳۱ هزار تن در سال ۲۰۲۵ رسیده است.