تام فلیچر، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور بشردوستانه، در جریان سفرش به قندهار هشدار داده است که بحران تغییر اقلیم در افغانستان نه یک موضوع نظری یا سیاسی، بلکه یک واقعیت مرگبار است که زندگی هزاران نفر را به شدت تهدید می‌کند.
آقای فلیچر در سخنانی تأکید کرده در حالی که در بخش‌هایی از جهان تغییر اقلیم هنوز هم به عنوان «بحثی سیاسی» یا «مشکلی برای نسل آینده» تلقی می‌شود، در افغانستان و به‌ویژه در جنوب این کشور، این پدیده به یک عامل مستقیم مرگ و مهاجرت اجباری تبدیل شده است.
او می‌گوید: «برای مردم قندهار، تغییر اقلیم یک موضوع قابل بحث نیست. آن‌ها آن را می‌بینند، احساس می‌کنند و با آن زندگی می‌کنند.»
زمین خشک، باران کم، مهاجرت بیش‌تر
به گفته معاون دبیرکل ملل متحد در امور بشردوستانه، خشک‌سالی‌هایی که پیش‌تر هر سه سال یک‌بار رخ می‌داد، اکنون به یک پدیده سالانه تبدیل شده و در نتیجه، زمین‌های زراعتی به شدت آسیب دیده‌اند. در عین حال، با متوقف شدن کشت کوکنار در چارچوب مبارزه با مواد مخدر، بسیاری از کشاورزان اکنون توانایی کشت گندم را نیز از دست داده‌اند.
تام فلیچر افزوده است: «مردم نمی‌توانند کوکنار بکارند که قدمی مثبت در راستای مهار قاچاق مواد مخدر بوده؛ اما اکنون حتی گندم هم نمی‌روید. هزاران خانواده مجبور شده‌اند تا مناطق خود را ترک کنند و در پی معیشت جدیدی بگردند.»
کمک‌های محدود در برابر بحران گسترده
آقای فلیچر افزوده که سازمان ملل متحد اخیراً نزدیک به ۱۷ میلیون دالر را برای پروژه‌های مربوط به آب، غذا و معیشت در افغانستان اختصاص داده است.
با این حال، او هشدار داده که کاهش شدید منابع مالی باعث شده که این سازمان با «انتخاب‌های بی‌رحمانه» درباره این‌که چه کسانی بتوانند کمک دریافت کنند و چه کسانی نه، روبه‌رو شود.
او تأکید کرده است: «ما باید به‌عنوان بخشی از بازنگری در پاسخ بشردوستانه، در فن‌آوری‌های هوش‌مندتر، اقتصادی‌تر و سازگار با محیط زیست سرمایه‌گذاری کنیم تا در برابر بحران تغییر اقلیم آینده آماده باشیم و مردم را نیز آماده کنیم.»
