تام فلیچر، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستان، در پستی در شبکه اکس هشدار داد که کاهش کمک‌های بشردوستانه به کشورهایی که به آن‌ها نیاز دارند به ویژه افغانستان، می‌تواند به قیمت جان انسان‌ها تمام شود.
وی در این باره نوشت که این امر به وضوح در افغانستان مشاهده می‌شود.
آقای فلیچر افزود: «چرا من فکر می‌کنم که کاهش کمک‌ها به قیمت جان انسان‌ها تمام خواهد شد؟ زیرا ما قبلاً آن را دیده‌ایم.»
او به وضعیت دشوار افغانستان اشاره کرد و تأکید کرد که این بحران در حال تأثیرگذاری بر زندگی انسان‌ها است.
به گفته وی، زنان در افغانستان مجبورند برای زایمان سه ساعت سوار بر بایسکل شوند، در حالی که مین‌ها هنوز از مناطق مسکونی پاک‌سازی نشده‌اند و نوزادان به دلیل شرایط دشوار می‌میرند.
کاهش بودجه بحران بشری در افغانستان را تشدید کرده است
تام فلیچر، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه در بخش دیگری از مصاحبه‌اش، گفته برای پاسخ به بحران بشری در افغانستان در سال جاری، بیش از ۲ میلیارد دالر بودجه نیاز است، اما تاکنون کمتر از ۱۵ درصد این مبلغ تأمین شده است.
او گفت: «آنچه تاکنون دریافت کرده‌ایم، قطره‌ای در برابر دریا است. این کاهش بودجه تلاش‌های بشردوستانه را به‌طور گسترده مختل کرده و در آینده ممکن است اوضاع بدتر شود.»
آقای فلیچر با اشاره سفر امروزش به قندهار تاکید کرده است چشم دید او از این سفر نمونه‌‌ای از بحران موجود در افغانستان است
این مقام ملل متحد افزود: «امروز با زنانی صحبت کردم که مجبور بودند برای زایمان، سه ساعت با بایسکل به سمت شفاخانه حرکت کنند. برخی از آن‌ها حتی به شفاخانه نرسیدند و نوزادان‌شان را در کنار جاده از دست دادند.»
به گفته او، کاهش بودجه موجب بسته شدن شماری از مراکز درمانی شده و بیمارستان‌ها با کمبود شدید امکانات طبی، بستر و کارمند مواجه‌اند.
فلیچر گفت: «اکنون برای هر تخت، سه تا چهار بیمار وجود دارد. تجهیزات کافی وجود ندارد و برخی کارمندان بخش‌های حیاتی به دلیل پرداخت‌نشدن حقوق، محل کار را ترک کرده‌اند.»
هم‌زمان با افزایش نیازها در افغانستان، گزارش تازه‌ای از انستیتیوت تحقیقاتی صلح استکهلم نشان می‌دهد که هزینه‌های نظامی جهانی در سال ۲۰۲۴ به ۲.۷ تریلیون دالر رسیده که ۹.۴ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته؛ رقمی که بالاترین میزان از سال ۱۹۸۸ تاکنون محسوب می‌شود.
تام فلیچر با ابراز نگرانی از این آمار گفت: «تأسف‌بار است که منابع مالی برای جنگ و درگیری‌ها به‌راحتی پیدا می‌شود، اما برای کمک به آسیب‌پذیرترین انسان‌ها با دشواری مواجه هستیم. ما باید دولت‌های خود را متقاعد کنیم که مسئولیت بیشتری در قبال بحران‌های بشری بپذیرند.»
