شماری از بانوان در “بلخ” با ایجاد پنج کارگاه آموزشی رایگان، زمینهی یادگیری مهارت‌های خیاطی را برای دیگر بانوان فراهم کرده‌اند.
این گارگاه‌های آموزشی که در بازار ویژه‌ی زنان در شهر “مزارشریف” مرکز ولایت بلخ ایجاد شده، برای نزدیک به ۳۰۰ زن فرصت یادگیری خیاطی و گل‌دوزی را فراهم ساخته‌است.
مسوول بازار “رابعه‌ی بلخی” که تنها بازار ویژه‌ی زنان در مزار شریف است، هدف از ایجاد این فرصت را که با هزینه‌ی شخصی زنان ساخته شده، پشتیبانی از بانوانی که اکنون در بی‌سرنوشتی قرار دارند، بیان کرد.
“عابده” مسوول این بازار در بلخ می‌گوید: «این فرصت‌ها می‌تواند در راستای بالا بردن اقتصاد زنان موثر باشد و این خود تلاشی برای خودکفایی زنان است.»
برای بانوانی که در این کارگاه‌ها آموزش می‌بینند، پس از شش ماه حقوق ماه‌وار نیز پرداخته خواهد شد.
اشتراک‌کنندگان در این کارگاه‌های آموزشی، برگزاری آنها را یک فرصت خوب دانسته و می‌گویند که نبود ماشين خیاطی مُدرن، کم‌بود وسایل مورد نیاز این حرفه و نبود برنامه‌های حمایتی از چنین برنامه‌هایی، از بنیادی‌ترین مشکلات آنها است.
شماری از آنان می‌گویند که فراهم سازی فرصت‌های شغلی برای بانوان، می‌تواند برداشتن گامی مناسب به‌سوی حل مشکلات اقتصادی خانواده‌ها باشد.
“خالده” یکی از خانم‌هایی است که برای یادگیری حرفه‌ی خیاطی به یکی از کارگاه‌ها آمده، او می‌گوید: «اگر خیاطی را یاد بگیرم، می‌توانم در کنار شوهرم درآمد داشته باشم و مشکلات اقتصادی را کم کنم.»
“شبنم” زن دیگری است که برای فراگیری حرفه‌ی خیاطی به این کارگاه‌های آموزشی می‌آید.
او باورمند است: «زمانی که یک زن مهارت داشته باشد، می‌تواند در جامعه موثر واقع شود، کار کند و زحمت بکشد.»
برگزارکنندگان این کارگاه‌های خیاطی، هدف از ایجاد این مراکز را مبارزه در برابر تبعیض و دیدگاه‌های منفی برضد زنان و بلند بردن سطح مهارت‌های بانوان می‌دانند.
“سمیرا” یکی از برگزار کنندگان این کارگاه‌ها، از نبود برنامه‌های حمایتی ازبهر دست‌گیری از کارگاه‌های خیاطی شکایت می‌کند و می‌گوید: «ما به تنهایی نمی‌توانیم کاری کنیم. باید در کنار حکومت نهادهای حمایت کننده نیز از ما پشتیبانی کنند.»
در همین حال، ایجاد این فرصت آموزشی و کاری برای زنانی که در یک سال گذشته با محدودیت‌های زیادی از سوی طالبان روبه‌رو بوده‌اند، با استقبال فعالان حقوق زن نیز روبه‌رو شده‌است.
یکی از فعالان زن در مزارشریف که به دلیل مسائل امنیتی اجازه‌ی نشر نامش را به “آمو” نداده‌است، با ابراز خرسندی از فرصت به میان آمده تاکید کرد: «زنان افغان توانایی زیادی دارند، اگر برای‌شان فرصت داده شود، می‌توانند در ساختارهای بزرگ حکومتی، فعالیت‌های موثری انجام دهند.»
از سویی هم معاون والی بلخ از روی دست گرفتن برنامه‌های مناسب، جهت حمایت و دست‌گیری از زنان متشبث سخن می‌زند.
“نورالهادی ابو ادریس” معاون والی بلخ با ابراز خرسندی از ایجاد این کارگاه‌ها که زمینهی آموزش و کار را برای بانوان فراهم ساخته‌است، می‌گوید:«امارت اسلامی هیچ مخالفتی با زنان که شریعت اسلامی را در نظر بگیرند، در بلخ ندارد و ما همیشه (از آنها) حمایت کرده‌ایم.
این کارگاه‌های خیاطی در حالی برای فراگیری مهارت‌ها برای بانوان ایجاد شده که پس از روی‌کار آمدن اداره‌ی سرپرست طالبان، زنان با مشکلات و محدودیت‌های زیادی مواجه شده‌اند.
جلوگیری از حضور زنان در محل کار، بسته بودن دروازه‌ی مکتب‌ها بر روی دختران بالاتر از صنف ششم، ایجاد محدودیت در پوشش خبرنگاران زن و جلوگیری از فعالیت‌های ورزشی دختران، تنها بخشی از محدودیت‌هایی است که زنان و دختران افغانستان در یک‌سال پسین با آن روبه‌رو بوده‌اند.
