روینا شمداسانی سخنگوی بخش حقوق بشر سازمان ملل متحد در نشستی در جنیوا قانون جدید طالبان را «سرکوبگرانه» خواند.
او در این نشست گفت که قانون جدید توشیح شده طالبان تحت عنوان «قانون امر به معروف و نهی از منکر» سیاست‌هایی را تقویت می‌کند که حضور زنان در انظار عمومی را کاملاً محو می‌کند، صدای آنان را خاموش کرده و آنان را از خودمختاری فردی محروم می‌کند.
خانم شمداسانی میافزاید که طالبان با این قانون در تلاش برای تبدیل کردن زنان «به سایه‌های بی‌چهره و بی‌صدا» هستند.
سخنگوی بخش حقوق بشر ملل متحد در این نشست گفت که این کاملاً غیرقابل تحمل است. ولکر ترک کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستار لغو فوری این قانون فاحش است.
او میافزاید: «فهرست طولانی مقررات سرکوبگرانه که این قانون بر زنان تحمیل می‌کند تعدادی از محدودیت‌های موجود را تقویت می‌کند که حقوق اساسی انسانی زنان از جمله آزادی حرکت، آزادی بیان و حق آنان برای زندگی عاری از تبعیض را نقض می‌کند. این قانون شامل الزام پوشیدن لباس‌هایی است که بدن زنان را از سر تا پا، از جمله صورت آنان را کاملاً می‌پوشاند.»
به گفته سخنگوی بخش حقوق بشر ملل متحد، سایر محدودیت‌های موجود در قانون جدید طالبان که به طور مبهم تعریف شده‌اند، بر سایر حقوق بشر مانند حق انجام آزادانه مذهب تاثیر می‌گذارند.
او افزوده است که این قانون «نقض آشکار تعهدات افغانستان تحت قوانین بین‌المللی حقوق بشر» است و طالبان باید آن را لغو کنند.
روینا شمداسانی می‌گوید که ناتوان‌ساختن و نامرئی‌کردن نیمی از جمعیت افغانستان تنها باعث بدتر شدن بحران حقوق بشر و بشردوستانه در این کشور خواهد شد.
این در حالی است که کشورهای آلمان، استرالیا، هالند و کانادا پیش از این در یک اعلامیه مشترک در حاشیه مجمع عمومی ملل متحد گفتند که به دلیل نقض کنوانسیون «رفع هرگونه تبعیض علیه زنان» از طالبان به دادگاه بین‌المللی دادگستری شکایت خواهند کرد.
وزیران خارجه این کشورها هشدار داده‌اند که اگر طالبان تا شش ماه دیگر به نقض حقوق بشر به ویژه حقوق زنان پایان ندهند، آنان را به دادگاه لاهه خواهند کشاند.
این اقدام آلمان، استرالیا، هالند و کانادا با حمایت بیش از ۲۰ کشور جهان مواجه شده است.
در تازه‌ترین مورد انتونیو گوترش دبیرکل ملل متحد نیز از خواست این کشورها برای پایان فوری محدودیت‌های طالبان بر زنان اعلام پشتیبانی کرده است.
او در اکس گفته است که به جمع کشورها و سازمان‌هایی پیوسته است که خواهان برداشتن فوری محدودیت‌های «تبعیض‌آمیز» طالبان بر زنان و دختران شده‌اند.
آقای گوترش می‌گوید: «آن‌چه در افغانستان اتفاق می‌افتد را می‌توان با برخی از فاحش‌ترین نظام‌های سرکوب در تاریخ معاصر مقایسه کرد.»
