اچ‌آر مک‌مستر، مشاور پیشین امنیت ملی ایالات متحده، می‌گوید که لازم است تا سیاست «فاجعه‌بار» امریکا در قبال طالبان در این سه سال تغییر کند.
او سیاست آن کشور در قبال جنگ افغانستان را ناقص خواند و گفت که استراتژی امریکا با توجه به واقعیت‌های موجود در افغانستان قابل درک نبود.
آقای مک‌مستر در اولین دور کنفرانس انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان در واشنگتن، زیر عنوان “پسا اسلام‌گرایی” در مورد آن‌چه که در طول حضور بیست ساله امریکا در افغانستان اشتباه رخ داده است، صحبت کرده و آن را «شکست خودی بر اساس خودفریبی» عنوان کرده است.
وی گفت: «به نظر من، وضعیت افغانستان و فروپاشی نیروهای امنیتی تحمیل شکست بر خود بود. این زدن به ریشه خود مبتنی بر یک توهم بود، مبتنی بر یک داستان خود پرداخته بود تا خروج از این کشور را توجیه کنند.»
این مقام پیشین امریکا گفته است که مذاکره امریکا با طالبان در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ سبب بی‌اعتبار ساختن حکومت افغانستان شد و تاکید کرد که «پس از آن سال‌ها اقداماتی صورت گرفت که من فقط می‌توانستم آنها را به عنوان همکاری با طالبان علیه حکومت افغانستان تعبیر کنم».
او توافقنامه صلح دوحه را سند تسلیمی امریکا توصیف کرد که از سوی بایدن اجرا شد و گفت که بایدن به هیچ یک از توافقات دولت ترمپ به جز موافقتنامه دوحه این قدر ایمان نداشت.
در این کنفرانس آقای مک‌مستر گفت: «به طور مشخص به تفکیکی می‌خواهم اشاره کنم که حکومت اوباما می‌گفت طالبان مشکل اصلی نیست؛ بلکه القاعده مشکل اصلی است.»
وی تاکید کرد: «افسانه‌ای که می‌گوید خطی مشخص بین طالبان و سایر سازمان‌های تروریستی جهادی وجود دارد، در حالی که ما به طور یقین می‌دانیم که آنها افراد، منابع و دانش و مهارت‌ها را با هم به اشتراک می‌گذارند. گاهی با سایر سازمان‌های تروریستی مانند داعش در تقابل هستند، اما غالباً همکاری می‌کنند، همان‌طور که من معتقدم در آگست ۲۰۲۱ برای قتل شهروندان افغانستان و ۱۳ سرباز و زن امریکایی در جریان تخلیه چنین کردند».
مشاور پیشین امنیت ملی امریکا همچنین گفت: «ما می‌دانیم که پس از سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ و با شناسایی دولت بوش که رویکرد کوتاه مدت به یک مشکل طولانی مدت در افغانستان منجر به طولانی شدن جنگ و افزایش هزینه‌های آن شد، امریکا به کمک‌های اقتصادی و توسعه‌ای زیادی علاقه‌مند شد و کمک‌های زیادی فراتر از ظرفیت جذب دولت افغانستان ارائه کرد که منجر به رونق برای شبکه‌های مجرمانه و همچنین طالبان و سازمان‌های تروریستی که بر مناطق تحت کنترل داشتند، شد.»
