دان براون، معاون سفارت ایالات متحده برای افغانستان گفته است در حال حاضر جای ۱.۴ میلیون دانشآموز دختر در صنفهای درسی افغانستان خالی باقی مانده است.
سفارت ایالات متحده برای افغانستان که از دوحه فعالیت میکند، امروز در اکس نگاشته است که با برگشت شاگردان در سراسر جهان به مکتب، به تعداد ۱.۴ میلیون چوکی دختران در صنفهای درسی افغانستان خالی باقی مانده است.
در همین حال معاون سفارت ایالات متحده برای افغانستان تاکید کرده است که کشورش از آموزش به عنوان یک «حق مسلم» برای همه حمایت میکند.
سفارت ایالات متحده برای افغانستان تاکید ورزیده است: «ما به حمایت از دانشآموزان افغانستان ادامه میدهیم و هرگز از تقاضا برای بازگشایی مکتبها به روی تمام شاگردان دست نخواهیم کشید، تا آنها بتوانند آیندهٔ روشنتری را برای افغانستان به ارمغان بیاورند.»
آقای براون افزود: «آموزش تنها یک حق اساسی نیست؛ بلکه بنیانی است که بر اساس آن آینده روشنتر ساخته میشود. ما باید به تلاش برای بازگشایی مکتبها ادامه دهیم، بهویژه برای دخترانی که با چالشهای بیسابقهای در دسترسی به آموزش مواجه شدهاند.»
او میگوید که «استقامت و اراده» جوانان افغانستان همه را الهام میبخشد و به همه یادآوری میکند که هر کودک شایسته فرصت یادگیری و رشد است.
این مقام ارشد ایالات متحده میگوید: «در پایان سال تحصیلی گذشته، ما به دانشجویان افغانستان که موفق به کسب بورسیههای تحصیلی از دانشگاههای معتبر شدند، تبریک گفتیم. این دانشجویان از دانشگاههایی مانند دانشگاه امریکایی آسیای مرکزی، دانشگاه امریکایی بیروت، کالج بارد و دانشگاه ایالتی اریزونا فارغالتحصیل شدهاند.»
آقای برون تاکید ورزیده است که آموزش نه تنها یک حق جهانی است، بلکه سنگ بنای آینده افغانستان نیز است.
طالبان پس از تسلط دوبارهشان بر افغانستان آموزش بالاتر از صنف ششم را برای دختران ممنوع اعلام کردند، آنان همچنان در ماه قوس ۱۴۰۱ دروازههای دانشگاهها را نیز بهروی دختران بستند.
طالبان با این تصمیمهایشان نزدیک به یک و نیم میلیون دختر بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب باز داشتهاند.
طالبان دختران را علاوه بر اینکه از رفتن به دانشگاه منع کردند اشتراک آنان را در آزمون کانکور نیز ممنون اعلام کردند.
در همین حال ملل متحد در گزارشهای خود همواره گفته است که با منع تصمیم آموزش دختران از سوی طالبان ۱.۴ میلیون دختر از رفتن به مکتب محروم شدند.
با این همه طالبان از تأمین حقوق زنان در حالی سخن میگویند که آنان در قانون تازهشان حتی صدای زنان را نیز”عورت” خواندهاند.