براساس گزارشی تحلیلی که توسط اوراسیا منتشر شده، هبت‌الله آخندزاده رهبر طالبان طی سه سال گذشته به طور قابل‌توجهی اداره خود بر قدرت در صفوف طالبان را افزایش داده است.
در این گزارش آمده است که آخندزاده از دفتر خود در قندهار، سیاست‌های طالبان را اعمال می‌کند.
طبق این تحلیل، آخندزاده برای اداره وفاداری سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله (کشور) و محمد یعقوب مجاهد، وزیر دفاع طالبان، افراد خاصی را در این وزارت‌ها منصوب کرده است.
گزارش می‌افزاید: «در ماه می ۲۰۲۳، آخندزاده شورای مشاوران خود را بازسازی کرد و فرماندهان نظامی از مناطق جنوبی افغانستان، شامل قندهار، هلمند و نیمروز، را برای کاهش نفوذ سراج‌الدین حقانی و محمد یعقوب انتخاب کرد. وی همچنین افراد مورد اعتماد خود مانند خیرالله خیرخواه و محمد نبی عمری را ترجیح داده و با انتصاب محمد فضل و عبدالقیوم ذاکر در وزارت‌خانه‌ها و نهادهای کلیدی، تلاش کرده است وفاداری آن‌ها را تحت کنترل خود درآورد.»
بی‌اعتمادی اسلام‌آباد به طالبان
در بخش دیگری از گزارش، تعامل پاکستان با طالبان به عنوان نشانه‌ای از بی‌اعتمادی و نارضایتی جدی مطرح شده است. این تحلیل می‌گوید که دلیل اصلی این بی‌اعتمادی، ناتوانی طالبان در اقدام قاطع علیه گروه تحریک طالبان پاکستان (تی تی پی) بوده است. مقام‌های پاکستانی اعلام کرده‌اند که تحریک طالبان پاکستان در مناطق شرقی و جنوب شرقی افغانستان پایگاه‌های فعالی دارد و دو اردوگاه در نزدیکی گذرگاه مرزی ویش-چمن ایجاد کرده است.
روابط هند و طالبان
تعامل دهلی نو با طالبان نیز به دلیل نقض‌های جدی حقوق بشر و تبعیض‌های قومی مداوم با بن‌بست مواجه است. در این گزارش اشاره شده است که اختلافات بنیادینی در مورد سیاست‌های طالبان، به ویژه نقض حقوق بشر، باعث شده که هرگونه پیشرفت در روابط هند و طالبان محدود بماند.
افراطگرایی در رهبری طالبان
اوراسیا همچنین به حضور قابل‌توجه اعضای رادیکال اسلام‌گرا در رهبری طالبان اشاره کرده است. براساس این تحلیل، تعدادی از اعضای طالبان تلاش کرده‌اند تا آخندزاده را به برقراری گفتگوهای پایدار با همسایگان منطقه‌ای و قدرت‌های جهانی ترغیب کنند، اما به دلیل تعداد محدود این افراد در شورای رهبری، آن‌ها نتوانسته‌اند تأثیر قابل‌توجهی بر سیاست‌های کلان طالبان بگذارند.
