کشاورزان در بادغیس می‌گویند که چندین هکتار کشت‌زارهای خربزه آنان را کرم زده است.
این کشاورزان می‌گویند که به دلیل ضعف اقتصادی نتوانسته‌اند که در کشت‌زارهای‌شان از کود کیمیاوی و داروی ضد حشرات استفاده کنند و این آفت بیش از ده میلیون افغانی به آنان ضرر رسانده است.
حسن، کشاورز می‌گوید: مجبور شدیم که خربزه‌های خود را من (چهار کیلو) ۱۰ الی ۱۵ افغانی به فروش برسانیم که خراب نشود، همسایه‌های ما هم به همین مشکل روبرو هستند، بار ارزان است و خربزه‌ها به جلنگ(بوته) خراب می‌شود.»
کشاورزان در این ولایت می‌گویند عدم حمایت مسولان محلی طالبان و نهادهای مددرسان سبب شده تا کشت و زراعت، کم رنگ شود.
این کشاورزان می‌افرایند که اگر برای‌شان زمینه آموزش‌های حرفه‌ای فراهم شود، زراعت در این ولایت رشد خواهد کرد.
رمضان، کشاورز گفت: «ما توان این را نداریم که هر هفته پالز(زمین)های خود را دوا پاشی کنیم، ما توان مالی نداریم که به گونه درست به پالزهای مان رسیدگی کنیم از این لحاظ خراب(فاسد) می‌شوند.»
غلام رسول کشاورز دیگر گفت: «ما توان نداشتیم که کود کیمیاوی بدهیم و هم‌چنان دواپاشی هم نکردیم.»
بادغیس یکی از بسترهای مناسب برای رشد محصولات زراعتی به شمول تربوز و خربزه است، اما ظاهرا ناتوانی اقتصادی کشاورزان و نبود سیستم معیاری کشاورزی از مهم‌ترین علت‌های کم رنگ شدن کشاورزی در این ولایت است.
