افغانستان

زنان معترض: ملل متحد از «جنایت‌های طالبان» نباید چشم‌پوشی کند

در کم‌تر از یک هفته، دو معاون ملل متحد به افغانستان آمدند تا موضع طالبان در برابر زنان را تغییر دهند. تنها چند روز پس از سفر امینه محمد معاون سرمنشی ملل متحد به افغانستان، مارتین گریفتیس معاون ملل متحد در امور بشردوستانه به افغانستان آمد.

مارتین گریفتیس نیز در مورد محدودیت‌ها بر آموزش و کار زنان با سران طالبان گفت‌وگو کرده است. یک خبرنامه‌ی طالبان می گوید که این مقام ملل متحد با عبدالسلام حنفی، معاون رئیس الوزرای این گروه دیدار داشته است.

طالبان هم‌چنان گفته اند که ملل متحد برای ۴.۶ میلیارد دالر کمک به افغانستان درخواست داده است.

در همین حال، شماری از زنان معترض امیدی به نتیجه سفرهای این مقام‌های ملل متحد به افغانستان و دیدارهای آنان با طالبان ندارند.

لیلا بسیم، یکی از زنان معترض در کابل در این‌باره گفت«طی این مدت حاکمیت گروه طالبان نمایندگان سازمان ملل با سران طالبان نشستند در مورد آینده حکومت طالبان وچگونگی حکومت این گروه صحبت های داشتند درحالیکه مردم افغانستان به ویژه زنان و دختران ازحقوق اساسی شان توسط همین گروه محروم هستند ودریک انزوا خانگی بسر میبرند سازمان ملل با اینگونه سیاست هایش نشان داد که یک نهاد باج بگیر ودرخدمت ابر قدرت ها است من به عنوان یک زن افغان صمیمانه از نهادهای حقوق بشری وکشورهای حامی حقوق زن سکوت شان را دربرابر جنایات طالبان بشکنند تایک بار دگر تاریخ شاهد جنایت بشری دریک جغرافیا بنام افغانستان نباشد».

از سوی هم شماری از زنان معترض در افغانستان با راه اندازی یک کارزار زیرعنوان«طالبان جنایت می کنند سازمان ملل حمایت میکند» ملل متحد را به انعطاف پذیری در برابر طالبان متهم می سازند. این زنان می گویند این نهاد در یک و نیم سال گذشته ظلم طالبان بر زنان را نادیده گرفته است.

حنیفه سلطان، یکی از زنان معترض در کابل به آمو گفت«میدانم چرا معاون سازمان ملل از طالبان چنین توقع داشته میتواند که روزی این گروه به رسمیت شناخته شوند وزنان بتوانند به حقوق شان دسترسی پیدا کنند درحالیکه خواست زنان معترض ومردم افغانستان تنها دسترسی زنان به حقوق شان نیست ، مردم افغانستان هرگز این گروه تروریستی را نمیخواهند تا بر آنان حاکم باشند ما از سازمان ملل وهمه کشورها میخواهیم تا تحریم های شدیدی را به این گروه وارد کنند ودرفکر نجات مردم که نزد این گروه تروریستی گروگان مانده اند باشند»

این زنان می گویند که ملل متحد و تمامی نهادهای دفاع از حقوق بشر باید برای طالبان جاگزین پیدا کنند.

ژولیا پارسی که در برابر تصمیم‌های اخیر طالبان همواره اعتراض کرده است به آمو گفت«طالبان یک گروه تروریستی است وسازمان نباید با این گروه از انعطاف کار گیرد و گرایش سازمان ملل برای به رسمیت شناختن طالبان همدستی با این گروه است مرگ به حامیان طالبان».

امینه محمد و مارتین گریفیتس، معاونان سرمنشی ملل متحد، بلند پایه‌ترین مقام‌های این نهاد اند که پس از ۱۷ ماه تسلط طالبان و محدودیت‌های سختگیرانه‌ی این گروه بر زنان، به افغانستان سفر کردند.

اما ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان، حاضر به دیدار با این مقام‌های سازمان ملل نشد.

این در حالی است که ملل متحد مسئولیت رساندن امدادهای بشردوستانه به افغانستان را بردوش دارد و بر بنیاد گزارش‌ها ۴۰ میلیون دالر در هر هفته وارد کشور می سازد تا از طریق نهادهای مربوط به آن مصرف شود.