یک زن جوان در کابل میگوید که شوهرش او را از منزل چهارم ساختمان به بیرون انداخته است. از اثر این خشونت استخوانهای سر، دستها و پاهای این زن شکسته اند.
سامعه که بیش از سه ماه را در بستر گذرانده، زخمهایی بر صورتش که گواه بار سنگینی خشونت خانوادگی است اکنون خواهان عدالت شده است.
سامعه بیست و یک ساله در صحزت با آمو میگوید یک روز شوهرش او را نخست لت و کوب کرده و سپس او را هنگامیکه «بیهوش بوده» از منزل چهارم خانه به پایین انداخته است.
سامعه گفته است پس از این رویداد خانواده همسرش کودک ۶ ماههاش را از وی گرفتهاند. به گفته او، یک میلیون و هفتصد هزار افغانی هزینه درمانش شده است. خانواده شوهرش این پول را نپرداخته و در بدل آن کودک شش ماههاش را به او بازگردانده اند. و همزمان شوهرش او را طلاق داده است.
این زن قربانی خشونت افزوده است بارها به نهادهای عدلی و قضایی طالبان مراجمه کردهاست،اما آنان به پروندهاش رسیدگی نکردهاند.
مادر سامعه سرنوشت دخترش را «وحشت بار» و «غم انگیز» میخواند و این وضعیت سامعه، توان حرف زدن را از پدرش نیز گرفته است.
سامعه ۱۵ ماه با همسرش زندگی کرد. پانزده ماهی که به گفته وی هر شبش برای سامعه همچون «مرگ» بوده است.
همسر سامعه به تماسهای خبرنگار آمو پاسخ نداد.
این درحالی است که پیش از این نهادهای جهانی به شمول ملل متحد اعلام کردهاند که محدودیتهای طالبان بر زنان، به ویژه ممنوعیت آموزش و تحصیل، باعث افزایش ازدواجهای اجباری در کشور شده و میزان خشونت در برابر را افزایش داده است.