کمیتهی بینالمللی نجات در خبرنامهای با ابراز نگرانی از وضعیت مهاجران اخراج شده افغانستان از پاکستان گفته است که بیش از نیم میلیون مهاجر که از پاکستان به افغانستان آمده اند، با آیندهای تاریک روبرو هستند.
این کمیته هشدار میدهد که با افزایش نیازهای بشردوستانه و ناامنی غذایی، افغانستان به حاشیه راننده شده است و خطر تبدیل شدن به یک بحران در این کشور وجود دارد.
از سوییهم، کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان میگوید که از ۱۵ سپتامبر سال گذشته میلادی به اینسو، یک و نیم میلیون شهروند افغانستان از پاکستان اخراج شده است.
فهیمه که باشنده اصلی ولایت بادغیس یکی از هزاران مهاجر اخراج شده از پاکستان است که پس از اخراج از آن کشور، اکنون در یکی از بخش های دور دست هرات در خانه خویشاونداناش و در شرایط سخت زندگی بسر می برد.
میگوید که در سرمای زمستان نه به سرپنای گرم دسترسی دارد و نه کودکانش خوراک بسنده برای خوردن دارند.
فهیمه به آمو گفت: «هیچ چیز نداریم اطفال ما لباس ندارد، در زمستان بخاری نداریم بدون هیچ چیزی. نه روغن است نه برنج در دشت خدا نشسته هستیم. خنکی اطفال ما را کشت همه مریض هستند.»
کمیته بین المللی نجات در خبرنامهی گفته است که با گذشت صد روز از آغاز روند اخراج اجباری مهاجران افغانستان از پاکستان، آینده این شهروندان تاریک به نظر می رسد.
در این خبرنامه آمده است: «با افزایش سرسام آور نیازهای بشری و ناامنی خوراکی، افغانستان از سرخط خبرها به حاشیه رفته است و خطر تبدیل شدن به یک بحران فراموش شده را در پیش گرفته است»
در بخش از خبرنامه کمیته بین المللی نجات همچنان آمده است مهاجرانی که در انتظار ورود به امریکا از طریق ویزای مهاجرتی ویژه و پی دو هستند، با چالشهای زیادی دست و پنجه نرم می کنند.این کمیته شمار مهاجران «اسایفی» را ۱۴۷ هزار تن اعلام کرده و خواهان رسیدگی به پرونده های شان است.
از سوییهم، کمیشنری عالی ملل متحد شمار مهاجران را که از پانزدهم سپتامبر تا اکنون به افغانستان برگشته اند، بیش ازنیم میلیون تن اعلام کرده است. برخی از مهاجران که به تازگی از پاکستان برگشته اند، از اوضاع بد زندگی شان شکایت دارند.
نظام الدین یک برگشت کننده افغان از پاکستان که میگوید: «قدرت نداریم که یک خیمه بگیریم یا چوب و دیگر چیزی بگیرم، اینجا گذاره یک مسلمان نمیشه فقط دو سه کمپل همراه با هفت هزار افغانی به ما کمک شده است.»
باید گفت که بیشتر مهاجرانی که از پاکستان به افغانستان آمده اند، در شش زون کشور جابجا شده اند که بیشترین آنان در زون ها شرق و جنوب کشور مسکن گزین شده اند.