ادامه‌ی بستهماندن دانشگاه‌ها به روی زنان و دختران، با انتقاد‌های شدید خانواده‌ها روبهرو شده است. برخی از خانواده‌های دانش‌جویان می‌گویند که در یک سال دوری از تحصیل، دختران آنان زندگی تلخ و دشواری را تجربه کرده‌اند. هم‌زمان با این، برخی از استادان دانشگاه نیز محرومیت زنان و دختران را از ادامه‌ی تحصیل در دانشگاه‌ها نگران‌کننده می‌دانند و از جهان می‌خواهند که این موضوع را جدی بگیرد.
مریم سال ششم دانشکده طب دانشگاه هرات بود که طالبان در بیستم دسمبر سال ۲۰۲۲ که طالبان دروازه‌های دانشگاه‌ها را به روی دختران و بانوان بستند. این دانش‌جو می‌گوید که اگر طالبان دانشگاه‌ها را به روی آنان نمی‌بستند، ام‌سال از دانشگاه فارغ می‌شد. او که در روزهای دانش‌جویی کتاب ورق می‌زد، اکنون با چرخ خیاطی لباس کوک می‌زند. مریم می‌گوید که آرزو داشت روزی پزشک شود تا به مردم خدمت کند.
مریم که حالا از ادامه تحصیل محروم شده است به خبرنگار آمو می‌گوید: «نظر به این‌که اسناد فراغت نداشتم، در این یک‌سال در هیچ شفاخانه و مرکز صحی اجازه کار را نیافتم. این وضعیت نهایت بر روان مایانی که سال‌های زیاد درس خواندیم تاثیر منفی گذاشته است».
در آستانه‌ی فرارسیدن یک سالگی بسته‌‌شدن دانشگاه‌ها به روی دختران در افغانستان، دختران دانش‌جو هم‌چنان نگران آینده‌ی‌شان هستند و از محدودیت‌های تحصیلی طالبان انتقاد می‌کنند.
هم‌چنان شمار زیادی از خانواده‌ها نیز نگران بی‌سرنوشتی دختران‌شان هستند.
مومنه مادر مریم است که از آینده‌ی دخترش نگران است. او می‌گوید: «تنها نگرانی خانواده‌ها در شرایط فعلی روان دختران‌شان است که روز‌به‌روز وخیم‌تر می‌شود. تنها کاری که می‌توانم این است که دعا کنم که تا سال جدید تعلیمی، دانشگاه به‌روی دختران باز شود».
از طرفی‌هم، شماری از استادان دانشگاه می‌گویند که ادامه‌ی بستهماندن دانشگاه‌ها به روی دختران، برآیند جبران ناپذیری به کشور خواهد داشت.
عادله زمانی استاد دانشگاه می‌گوید: «نبود زمینه‌های آموزشی و تحصیلی برای دختران، آینده‌ی جامعه را به بی‌ثباتی و بی‌سوادی مطلق سوق می‌دهد. دخترانی که ام‌روز بی‌سواد می‌مانند، مادران فردای این کشور هستند که نسل دیگری را تربیت می‌کنند».
در بیستم دسمبر سال ۲۰۲۲ میلادی، وزارت تحصیلات عالی طالبان در نامه‌‌ای، تمامی دانشگاه‌های دولتی و خصوصی را به روی دانش‌جویان دختر بستند. هر‌چند این تصمیم طالبان با واکنش‌های زیاد داخلی و جهانی روبهرو بوده است؛ اما دیده می‌شود که هیچ اثری بر این تصمیم طالبان نگذاشته است.
