ولی‌شاه بهره؛ رییس پیشین اطلاعات و فرهنگ این ولایت در حضور سخنگوی طالبان در ادامه اعتراض‌ها به ممنوعیت آموزش و کار زنان و دختران، با اشاره به کارکرد زنان نام‌‌آور هرات در طول تاریخ گفت که زنان و دختران هرات به دلیل محرومیت از آموزش به مشکلات روحی گرفتار شده‌اند.
او خطاب به مجاهد و در حضور مقامات طالبان در ولایت هرات تاکید کرد: «من به نمایندگی از هرات اعلام می‌کنم، تمام زنان و دخترانی که از آموزش و تحصیل منع شده‌اند به تشویش روحی مواجه هستند، از داکتران پرسان کنید، ما باید پیام هرات را به شما بگوییم.»
دانشجویان دختر بازمانده از تحصیل نیز ضمن تایید این اظهارات می‌‌گویند که ادامه این وضعیت به شدت دختران افغانستان را زیربار فشار روحی و روانی قرار داده است.
نرگس صافی یکی از این دانشجویان گفت: «در این اواخر در بعضی ولایت‌ها شاهد هستیم که دختران انگیزه و روحیه خود را از دست داده‌اند و دست به خودکشی می‌زنند.»
زنان و دختران افغانستان مستحق آموزش هستند
در ادامه نگرانی‌ها از محرومیت زنان و دختران افغانستان از آموزش، توماس وست؛ فرستاده ویژه امریکا برای افغانستان در توییتی نوشته است که زنان و دختران افغانستان سرمایه نهایت بزرگی برای آینده افغانستان است و آنان مستحق دسترسی کامل به آموزش هستند.
او در توییت خود نوشته است: «در روز ملاله، دادخواهی برای حقوق تعلیم را یادآوری می‌کنیم. زنان و دختران افغانستان سرمایه نهایت بزرگی برای آینده افغانستان هستند و برای دستیابی به توانایی‌هایشان مستحق دسترسی کامل به تعلیم هستند.»
ظرفیت‌های آموزشی زنان و دختران زیر بار محدودیت‌های طالبان درحال نابودی است
نسرین حمیدی، مسئول پیشین بخش نظارتٍ وزارت معارف در دولت پیشین می‌گوید که دو دهه تلاش برای رشد ظرفیت‌های آموزشی زنان و دختران زیر بار محدودیت‌های سخت‌گیرانه طالبان در حال نابودی است.
نسرین حمیدی، مسوول پیشین بخش نظارت وزارت معارف می‌گوید: «بی‌سواد ماندن زنان، منجر به راه نیافتن آنان در سطوح اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و مدنی می‌شود و سال‌ها در افغانستان داکتر، قاضی و معلم زن نخواهیم داشت.»
سمیرا خاموش، فعال حقوق زنان نیز معتقد است: «از دو سال به این‌سو، شاهد این هستیم که همه محدودیت‌ها علیه زنان بوده است. مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران بسته شده است. جهان فقط با یک توییت با مردم افغانستان همدردی می‌کند. اما این پاسخ مردم افغانستان نیست، جهان مردم افغانستان را فراموش کرده است.»
ملل متحد به تازگی گفته است که دستور‌های طالبان در دو سال پسین آزادی؛ کار، آموزش و گشت‌وگذار بانوان را نشانه گرفته است و با وجود اعتراض‌های داخلی و خارجی به این دستورات نه تنها از شمار آن کم نشده که طالبان هر روز به حلقه این محدودیت‌ها را تنگ‌تر می‌کنند.
