پس از تسلط دوباره طالبان در افغانستان، سینماگران کشور در نبود فعالیت‌های سینمایی از وضعیت بد اقتصادی‌شان سخن می‌گویند.
محمد یونس کامه وال که یکی از سینماگران در ولایت ننگرهار بوده می‌گوید که در نبود فعالیت‌های سینمایی، برای پیدا کردن لقمه نانی برای خانواده‌اش با چالش‌های فراوانی دست و پنجه نرم می‌کند.
او می‌گوید نزدیک به دو سال است که تنها به کارکردهای گذشته‌اش نگاه می‌کند و امیدی ندارد که روزی دوباره بتواند فعالیت‌های هنری‌اش را از سر بگیرد.
محمد یونس ۱۴ سال است که در ننگرهار فعالیت هنری داشته و در این ولایت علاقمندان فراوانی نیز دارد.
این هنرپیشه تئاتر در ننگرهار می‌گوید: «تقریبا ۱۴ سال می‌شود که در این بخش کار می‌کنم و از زمانی که به ننگرهار آمدم با رسانه‌ها همکاری کردم.»
اما اکنون پس از تسلط دوباره طالبان، در نبود فعالیت‌های هنری، نگران پیدا کردن لقمه نانی برای خانواده هفت نفری‌اش است.
کامه وال ادامه داد: «در نبود فعالیت‌های سینمایی، زندگی برایش زندانی بیش نیست.»
در همین حال؛ کارشناسان از طالبان می‌خواهند که به فعالیت‌های هنری حرمت بگذارند.
لعل پاچا آزمون، استاد دانشگاه معتقد است: «هنر نقش مهمی در روحیه بخشی به انسان دارد و باید به کارهای هنری حرمت گذاشته شود.»
طالبان پس از تسلط دوباره در افغانستان نه تنها محدودیت‌های جدی بر سر راه کار و تحصیل زنان و دختران در افغانستان ایجاد کردند که آوازخوانان و سینماگران نیز در نبود فعالیت‌های هنری با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند.
طالبان در احکامی جداگانه فروش آلات موسیقی را ممنوع کرده‌اند و برای هنرمندان نیز محدودیت‌های زیادی خلق کرده‌اند.
