صبور واحدی، رسام، نقاش و مجسمه ساز است که در کابل زندگی می‌کند. او فارغ‌التحصیل رشته حقوق است و از کودکی به هنر خطاطی و رسامی علاقه‌مند بود.
صبور می‌گوید که ابتدا تمرین خطاطی می‌کرد و پس از آن به رسامی علاقه‌مند شد.
این هنرمند معتقد است که خط کلید ھنرھا است و هر رنگی پیغام مشخصی را به مخاطب می‌رساند.
واحدی معتقد است: «هر نقاشی و هر تصویری معنای خاصی برای مخاطب دارد. رنگ‌ھای تاریک نمادی روزهای ناامیدی و غم هستند و رنگ‌های روشن تداعی‌گر شادی و نشاط هستند و خوشبختی را به انسان یادآوری می‌کنند.»
آقای واحدی در ادامه از نمایشگاه‌هایی می‌گوید که در دوره جمهوریت به بهانه‌های مختلف برگزار می‌شد، اما بعد از سقوط نه اثری خلق کرده و نه نمایشگاهی برپا کرده است.
این هنرمند نقاش در ادامه با گلایه از شرایط سخت اقتصادی می‌گوید که در دوره جمهوریت آثار هنری خود را به فروش می‌رساند تا هزینه زندگی‌اش را تامین کند، اما حالا نزدیک به دو سال است که هیچ تابلویی نفروخته است.
این هنرمند تاکید کرد: «در دروه جمهوریت به بهانه‌های مختلف نمایشگاه برپا می‌شد و ما آثار خود را به فروش می‌رساندیم. اما بعد از تحولات سیاسی در کشور فروش آثار هنری به کہ قبل از تحولات خریدار ھای داخلی و خارجی داشتند، اما حالا فروش آثار هنری به زیر صفر قرار دارد.»
صبور واحدی در طول این سال‌ها علاوه بر اینکه آثار هنری زیادی خلق کرده شاگردان زیادی هم تربیت کرده است.
او در این باره گفت: «علاقمندان ھنر از قبل بیشتر شده است و من سال‌ها است که در قسمت آموزش هنرجویان نیز فعالیت می‌کنم.»
این هنرمند معتقد است که توصیف طالبان از هنر با آنچه آنها از هنر آموخته‌اند در تضاد است.
صبور واحدی گفت: «زمانی که درب دانشگاہ‌ھا و کورس‌ھا بسته شد، من به صورت آنلاین کار آموزش را به هنرجویان خانم ادامه دادم. گاهی اوقات هم به خانه هنرجویان می‌روم تا آنها را آموزش دهم و از هیچ تلاشی برای ترویج هنری دریغ نمی‌کنم.»
او تعطیلی مکاتب و دانشگاه‌ها را به روی دختران اتفاق ناگواری می‌داند و امیدوار است که به زودی زمینه برگزاری نمایشگاه برای او و دیگر هنرمندان در کشور فراهم شود.
