پس از آنکه طالبان کارزار گِردآوری گدایان را در کابل آغاز کردند، شماری از زنان گدا از پایتخت به جلالآباد کوچ کردند.
شهروندان جلالآباد میگویند که در این اواخر، شمار این گدایان در شهر افزایش یافتهاست؛ درحالی که بیشتر آنان از این ولایت نیستند و از نحوهی صحبت کردن آنها معلوم میشود که از ولایتهای دیگر آمدهاند.
فضلالله، باشندهی شهر جلالآباد میگوید که در میان این گدایان، دختران جوان و خانمهای سالخورده نیز استند.
او میافزاید که در مسیرهای راه در شهر جلالآباد و ولسوالیهای ولایت ننگرهار، این گونه گدایان حضور چشمگیری دارند. از سوی دیگر با افزایش گدایان، مردم راهِ صدقه دادن را گم کردهاند؛ چون تفکیک نیازمندان و گدایانِ حرفهای دشوار شدهاست .
فضلالله گفت: «در این شهر اگر یک موتر خوب و پاک همرایت باشد و اگر پیشِ روی کدام هوتل ایستاد شوید، دهها گدای زن بهخاطر طلب کردن خیرات به چهار طرفت جمع میشوند و مردم از خود میترسند که مشکلی برایشان جور نشود.»
سمیعالله هلال، باشندهی دیگر شهر جلالآباد میگوید که شمارِ گدایان زن در شهر جلالآباد زمانی افزایش یافت که طالبان کارزار جمعآوری گدایان در کابل را آغاز کردند.
او در ادامه تأکید کرد که نسبت به گذشته، شمار گدایان بیشتر شدهاست و بیشتر آنها هم کسانی استند که پس از وضع محدودیتها در برابر شان در کابل، به این شهر آمدهاند.
هلال میگوید: «در میان اینها اطفال، زنان و پسران جوان نیز حضور دارند. مردم حیران میشوند که چطور بین افراد نیازمند و افرادی که گدایی پیشهی شان است، تفکیک قایل شوند. من چند جا دیدم که بعضی شان به زبان دیگری صحبت میکردند، اینجا مردم زبان شان را درست نمی فهمند.»
مردم از طالبان میخواهند که در جلالآباد هم کارزار جمعآوری گدایان را آغاز و با مستحقان کمک کنند تا مشکلات شان حل و کسانی هم که گدایان حرفهای هستند، جلوِ شان گرفته شود.
هرچند این گدایان حاضر به مصاحبه با تلویزیون آمو نشدند؛ ولی خبرنگار آمو بهحیث یک شهروند عادی با آنها گفتوگو کرد.
این گدایان به زبان فارسی (دری) گپ نمیزنند. به نظر میرسد آنان از ولایتهای دیگر به جلالآباد آمدهاند.
گلالی ۵۰ سال دارد و در جادههای جلالآباد گدایی میکند. او میگوید که سرپرستی خانوادهاش را برعهده دارد و کس دیگری برای کارکردن ندارد.
او میافزاید که اگر طالبان به او کمک کنند، دیگر گدایی نمیکند. وی تأکید میکند: «افرادی به تازگی از ولایتهای دیگر به جلالآباد آمدهاند و کار ما خراب شدهاست.»
در همین حال فریدالله حقانی، رییس کار و امور اجتماعی طالبان برای ننگرهار میگوید که در شهر جلالآباد، شمار گدایان افزایش یافته و این مسأله نگران کنندهاست.
او در ادامه گفت: «دو نوع گدا داریم؛ فردی که از مجبوری از مردم کمک میخواهد و نوع دوم افرادی هستند که مسلکی استند. ما با خانوادههای مستحق کمک نقدی میکنیم و در تلاش برای گرفتاری افراد مسلکی هستیم.»
دو هفته پیش، معاون اقتصادی دفتر رییسالوزرای طالبان در خبرنامهای اعلام کرد که کمیتهی جمعآوری گدایان از کابل، ۲۸ هزار و ۴۳۳ گدا را جمعآوری کردهاند که ۱۲ هزار و ۲۷۷ تن آنها زن بوده و از میان آنها تنها یکهزار و ۱۹۳ تن نیازمند واقعی هستند.
۱۲ هزارو ۴۴۵ تن از این گدایان کودک میباشند که در میان آنها ۴ هزار و ۳۵۹ تن مستحق و ۸۰۱۶ تن آنها گدایان حرفهای و ۷۰ تن آنها کودکان بیسرپرست هستند.