باشندگان ولایت نیمروز می‌گویند که جنگل‌های این ولایت در معرض نابودی قرار دارند؛ اما مسؤولان محیط زیست طالبان می‌گویند که برای حفاظت و جلوگیری از قطع جنگل‌های محلی، آنان اقدام‌هایی را روی دست دارند.
احمد ریگی، باشنده‌ی ولسوالی چهاربرجک ولایت نیمروز به خبرنگار تلویزیون آمو گفت: «نیمروز به دلیل خشک‌سالی، سال‌های متمادی است که محیط زیست سالم و طبیعت سرسبز ندارد. خشک‌سالی و وزش بادهای ۱۲۰ روزه در نیمروز طبعیت نیمروز را نابود کرده و فقط جنگلها باقی مانده‌اند که آن را هم مردم قطع می‌کنند و از بین می‌برند.»
او ادامه داد: «درختان جنگل‌های نیمروز نسبت به سه سال پیش خیلی کم شده‌است؛ زیرا ۵۰ درصد آنها توسط مردم قطع شده و به شکل چوب سوخت فروخته شده‌است. حالا در فصل زمستان که مواد سوخت بیش‌تر مورد نیاز است، مردم هر روز درختان را قطع می‌کنند؛ اما طالبان به این مُعضل توجه ندارند.»
ریگی افزود: «نیمروز سال‌ها است که پارک‌های تفریحی، باغ‌های وسیع، میدان‌های بازی سرسبز و محیط سالم برای تنفس ندارد. تنها جنگل داشت که درختان آن هم از اثر بی پروایی حکومت (اداره‌ی طالبان) از ریشه کنده شده و به خاکستر تبدیل می‌شوند.»
اگر چوب نفروشم، اعضای خانواده‌ام از گرسنگی می‌میرند
مشتاق احمد بلوچ، یکی از باشندگان ولسوالی کِنگ است که چوب فروشی دارد. او می‌گوید، با اینکه می‌داند با کارِ شان جنگلها در معرض نابودی قرار دارد؛ اما از اثر ناداری و بی‌کاری مجبور است تا درختان کوچک را در این ولسوالی قطع کند و با فروش چوبِ آن، شکم خانواده‌ی خود را سیر کند.
او گفت: «من در طول هفته دو بار ریکشا را از جنگل چوب پُر می‌کنم و داخل ولسوالی می‌فروشم که هر ریکشا را در بدل ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ افغانی می‌فروشم و اگر این کار را نکنم، اعضای خانواده‌ام از گرسنگی می‌میرند.»
این مرد چوب فروش می‌گوید که از ۵ سال به این طرف، به علت نبود کار و فقر اقتصادی از جنگلها چوب به زرنج می‌آورد و می‌فروشد. حکومت پیشین با کار آنان مخالفت نداشت؛ اما طالبان برای شان محدودیت تعیین کرده‌اند و حتا کسانی که چوب فروشی می‌کنند در صورتی که گرفتار شوند، مجازات می‌شوند.
بلوچ تأکید کرد که طالبان برای آنان اجازه‌ی قطع درختان بزرگ را نداده‌اند: «طالبان فقط اجازه دادند که شاخه‌ها را قطع کنیم و برای سوخت خانه از آن استفاده کنیم؛ اما اجازه نمی‌دهند که چوب را در بازار بفروشیم.»
او افزود که تاکنون چند نفر از چوب فروشان به علت فروش چوب در هنگام آمدن از ولسوالی کنگ به‌سوی شهر زرنج توسط طالبان بازداشت و مجازات شده‌اند.
این چوب فروش گفت: «در کشور کار نیست. اگر بخواهیم ایران برویم، طالبان تمام مرزها را به‌روی ما بسته کرده‌اند. خانواده‌ی ما از گرسنگی تلف می‌شوند. طالبان از یک‌طرف نمی‌توانند زمینه‌ی کار را فراهم کنند و از طرف دیگر جلوِ غریبی مردم را می‌گیرند.»
بلوچ ادامه داد: «به علت نبود آب کافی، جنگل‌های کنگ رشد کافی نداشته و ۵۰ درصد آنها توسط مردم نابود شده‌است؛ ولی مردم راهی برای درآمد ندارند و ناگزیر هستند به طبیعت صدمه بزنند.»
در همین حال فیصل واحدی، کارشناس محیط زیست، وجود جنگلها در ولایت نیمروز را بسیار با اهمیت دانسته و می‌گوید: «جنگلها جلوِ فرسایش خاک را می‌گیرند، از خشک‌سالی و آلودگی هوا جلوگیری می‌کنند و باعث احیای اِکو سیستم منطقه می‌شوند.»
او تأکید کرد که جنگلها همچنان باعث جلوگیری ازکوچ کردن پرندگان و حیوان‌های بومی از منطقه و جلوگیری از انقراض آنها می‌شوند.
این کارشناس محیط زیست افزود که هرچند جنگل‌های ولایت نیمروز سروی دقیق نشده و مشخص نیست که چقدر از مساحت زمین نیمروز را احتوا نموده‌است؛ اما بیش‌تر آنها در ولسوالی‌ها موجود است.
واحدی تصریح کرد: «جنگلها باعث فیلتر شدن و پاک کردن آب و هوا و جلوگیری از بادهای ۱۲۰ روزه در نیمروز می‌گردد. جنگل‌های اطراف زرنج و ولسوالی‌ها به آب زیاد نیاز ندارد و با یک بار بارندگی و سرازیر شدن سیل، آب مورد نیاز خود را گرفته و رشد می‌کنند و این درختان با شرایط اقلیمی این مرز و بوم سازگاری داشته و نیاز به آب زیاد ندارند.»
حبیب‌الله مظهری، رییس محیط زیست طالبان در ولایت نیمروز به خبرنگار تلویزیون آمو گفت: «پس از حاکمیت امارت اسلامی، مطابق فرمان امیر (رهبرطالبان) از قطع جنگلات در سراسر افغانستان جلوگیری صورت گرفته و در قسمت جلوگیری از قطع جنگلها اکیدن تذکر داده شده‌است.»
او علاوه کرد: «به صورت دوامدار از تمام پوسته‌ها و کمربندهای امنیتی جهت جلوگیری از قطع جنگلات بازدید کرده‌ایم و تیم مشترک ریاست حفاظت محیط زیست ولایت نیمروز جهت جلوگیری از قطع جنگلها، طبق پلان از مناطق جنگلی نظارت می‌کنند.»
این مقام محیط زیست طالبان ادامه داد که مردم ولایت نیمروز در سطح شهر ۸۰ درصد از گاز و برق به‌حیث مواد سوخت استفاده می‌کنند؛ ولی در ولسوالی‌ها که وضعیت اقتصادی مردم خراب است و انرژی برق نیز وجود ندارد ۵۰ تا ۶۰ درصد مردم از ناگزیری از چوب جنگلها به‌مثابه‌ی مواد سوخت استفاده می‌کنند.
این درحالی است که دهقانان ولایت نیمروز چندی پیش به خبرنگار تلویزیون آمو گفته بودند که از اثر نبود آب، از دو سال به این طرف، کشت و زراعت در نیمروز نابود شده‌است و در سال گذشته آنها خساره‌های زیادی را از این ناحیه متحمل شده‌اند.
