شهر کابل، در هفته‌های پسین، با پرچاوی‌های دوام‌دار برق روبه‌رو است که سبب افزایش صدای جنراتورها در شهر شده و افزایش آلودگی صوتی را به همراه داشته‌است.
برخی از باشندگان کابل از افزایش این صداهای نابه‌هنجار ناخشنود بوده و خواهان توقف یا کاهش این صداها استند.
زهیرخان، باشنده‌ی کابل در این باره می‌گوید که آلودگی صوتی، به ویژه در این اواخر، وی را بسیار آزار می‌دهد و نمی‌تواند به راحتی در شهر گشت‌وگذار کند.
او گفت: «از هرگوشه و کناری صداهای بلند به گوش می‌رسد و برای مردم تکلیف اعصاب ایجاد کرده‌است.»
نوید احمد، خیاط است و در کابل دکان خیاطی دارد، او می‌گوید که در ۲۴ ساعت حتا ۲ ساعت به طور منظم برق نیست و آنها مجبور هستند، برای انجام کارهای شان از برق جنراتور استفاده کنند.
روان‌شناسان آلودگی صوتی را به اندازه‌ی آلودگی هوا برای سلامتی افراد مضر می‌دانند.
شریف‌الدین عظیمی، روان‌شناس باورمند است که: «آلودگی صوتی سبب بروز استرس، فشارهای روانی و عصبی می‌شود و در رفتار فرد تأثیر می‌گذارد و مردم را عصبی می‌کند.»
او ادامه داد: «این صداها اگر مکرر و بلند باشد، افراد را دچار اختلالات روانی و ضعیف شدن سیستم عصبی می‌کند و آلودگی صوتی می‌تواند از لحاظ ذهنی فرد را دچار مشکل می‌کند.»
عظیمی با بیان اینکه آلودگی صوتی به کودکان و بزرگ‌سالان بیش‌تر آسیب می‌رساند، افزود: «آلودگی صوتی برای بزرگ‌سالانی که دچار امراض عصبی و قلبی هستند، مضر است و حتا سبب مرگ انسان می‌شود و می‌تواند تأثیرات ناگواری بر سلامت کودکان در حال رشد بگذارد.»
صدای کارگاه‌های صنعتی کوچک و بزرگ، موترهای حمل‌ونقل عمومی و خصوصی، اسپیکرهای دکان‌ها و کراچی‌ها و البته جنراتورهای تولید برق از شمار منابع تولید آلودگی صوتی در کابل هستند. آلودگی صوتی یک خطر محیطی است که تا کنون هیچ فکری برای مهار آن در افغانستان نشده‌است.
در بسیاری از کشورهای جهان قوانین و مقرره‌های ویژه‌ای در برابر آلودگی صوتی وجود دارد. در این کشورها قوانین سخت گیرانه‌ای برای جلوگیری از افزایش آلودگی صوتی اجرا می‌شود و خانه‌ها و ساختمان‌های مسکونی و بازرگانی در برابر میزان مشخصی از آلودگی صوتی بهینه سازی می‌شوند.
