زمستان پیش رو فصل دشواری برای مردم افغانستان خواهد بود. زیرا شمار کمی توانسته‌اند سوخت تهیه کنند و نان برای خوردن داشته باشند. چشم مردم به نهادهای خیریه دوخته شده است که خیلی مشخص نیست آنان چقدر می توانند دست فقرا را بگیرند.
حدود ده ماه می‌شود که بنیاد خیریه کودکان افغانستان یا بنیاد کودک در شهرهای کابل، مزارشریف و بامیان برای خانواده‌های فقیر نان خشک توزیع می‌کند. مسئولان این نهاد می‌گویند که با آن‌که این کمک ناچیز است، اما صدها خانواده در این شب و روزهای سخت به این کمک گرم است.
از قطار مردان، زنان و کودکان که برای دریافت نان گرم می آیند صف های طولانی درست می‌شود.
در کلیپ‌هایی که از صف‌ها به آمو فرستاده شده است، نشان دهنده همین وضعیت سخت و نگران کننده مردم را در زمستان پیش رو است.
یکی از زنان در بامیان میگوید که در خانه هشت عضو هستند و یک و نیم ماه قبل از کابل به این ولایت مهاجر شده‌اند.
او میگوید که شوهرش «معلول، مریض و پیر» است، و سرپرستی خانواده به دوش وی است. او در حالی‌که پنج نان خشک در بغلش است اضافه می‌کند که مهیا کردن پول برق، آب و خانه دغدغه‌ای هر ماه دیگر این خانواده است.
او از سرمای زمستان سرد بامیان نگران است و میگوید که تاهنوز نتوانسته‌اند هیچ سوخت تهیه کند.
یک زن دیگر نیز میگوید که خوشحال است که دست کم یک شب نان خشک برای خوردن دارند. او مادر ۵ دختر و سه پسر است و توانسته چهار نان خشک دریافت کند. از نهادهای کمک کننده می خواهد که آنها را در زمستان پیش رو فراموش نکنند. زیرا شوهرش مریض است و در خانه نان آور ندارند.
صف‌ها هر روز طولانی‌تر می‌شود
مریم کریمی، مسوول بنیاد کودک به آمو میگوید که بودجه کافی در اختیار ندارند و امیدوارند بتوانند توزیع نان خشک را برای ماه های آینده ادامه دهند.
کریمی میگوید: «وضعیت اقتصادی مردم و خیم است، بیکاری زیاد است و زمینه شغلی وجود ندارد.»
او با ابراز نگرانی از وضعیت مردم می‌افزاید: «هر روز با صف‌های طویل دریافت کنندگان نان خشک روبرو هستیم که بسیار نگران کننده است.»
او همچنان میگوید که مددرسانان که با بنیاد کودک کار می‌کنند فعالیت شان به گونه رضاکارانه است و هر نوبت یک ساحه از شهر انتخاب و یک هزار نان گرم به مردم توزیع می‌شود.
مسئول بنیاد کودک میگوید که وضعیت مردم با آمدن زمستان وخیم تر شده است و نیاز است که زمینه درآمدزایی آنها مهیا شود. او میگوید که در تلاش هستند در آینده برنامه های بزرگ تر کمک رسانی را روی دست بگیرند.
در بیش از یک سال گذشته همچنان بیکاری نیز سیر صعودی داشته است. چنانچه اخیرا بازرس ویژه ایالات متحده امریکا برای بازسازی افغانستان در گزارشی گفته است حدود ۵۰۰ هزار تن در افغانستان کارشان را از دست داده‌اند. افغانستان هیچ گاه ثبات شغلی و اقتصادی نداشته است، اما تسلط دوباره طالبان و سقوط حکومت جمهوری بر این وضعیت تاثیر منفی زیادی گذاشته است.
