شماری از فعالان حقوق زن در کابل، برای برخی از دانش‌آموزان این شهر قرطاسیه توزیع کردند. آنها امیدوارند مکاتب دخترانه بازگشایی شود تا همه بچه‌ها بتوانند به مکتب بروند.
آنها که نام گروه خود را تیم راهِ دانش گذاشته‌اند، با توزیع قلم و دفترچه در میان دانش‌آموزان، در تلاش برای دادخواهی به‌منظور باز شدن مکتب‌های دخترانه‌ی بالاتر از صنف ششم استند.
حُسنا رؤوفی، مسؤول تیم راهِ دانش می‌گوید که هدف این تیم، پشتیبانی از آموزش و بازگشایی مکتب‌ها به‌روی دختران است.
او می‌گوید: «این کمک از هزینه‌ی شخصی تیم راه دانش صورت گرفته‌است و برای ۶۰۰ دانش‌آموز دختر و پسر اهدا شده‌است. هم‌چنین در یکی از ولسوالی‌های کابل هم برای دانش‌آموزان نیازمند قلم و کتابچه توزیع کرده‌ایم. ما به این روند ادامه می‌دهیم و امیدوار هستیم تا این مبارزات در بازگشایی مکاتب دخترانه و برداشته شدن محدودیت‌ها از برابر دختران نتیجه بدهد.»
سوریا یوسفی، آموزگار تیم راه دانش با اشاره به این‌که امیدوار است تا برگزاری این برنامه‌ها بر روحیه‌ی دختران تأثیر مثبت بگذارد، گفت: «ما خواهان بازگشایی مکاتب به‌روی دختران هستیم و دادخواهی ما هم‌چنان ادامه دارد. ما از جامعه‌ی جهانی، به‌ویژه سازمان ملل می‌خواهیم که زنان و دختران افغانستان را در این مقطع زمانی تنها نگذارند و حمایت شان را از آنان ادامه دهند.»
بی بی زینب ظهوری، دانش‌آموز صنف ششم مکتب برهان‌الدین ربانی است. او از طالبان می‌خواهد تا اجازه دهند که او و دیگر دختران افغانستان، به‌مکتب بروند.
این دانش‌آموز دختر می‌گوید: «من امیدوارم بتوانم درس بخوانم و در آینده آموزگار شوم.»
مریم حمیدی، یکی دیگر از دانش‌آموزان این لیسه است. او به‌خبرنگار آمو گفت: «همه‌ای ما دانش‌آموزان برای آینده‌ی خود امیدهایی داریم. اگر مکاتب بسته بماند، همه امیدهای ما با خاک برابر خواهد شد. امیدواریم طالبان سال آینده در تصمیم خود تجدید نظر کنند.»
فعالان حقوق زن در حالی برای برداشته شدن محدودیت‌ها و بازگشایی دروازه‌ی مکتب‌ها به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم مبارزه می‌کنند که بیش‌تر از ۴۰۰ روز است، طالبان اجازه نداده‌اند که این دختران به‌مدرسه بروند؛ اقدامی که واکنش‌های داخلی و خارجی زیادی به‌همراه داشته‌است و کارشناسان باورمند اند که همین امر سبب شده‌است که تا اکنون هیچ کشوری در جهان طالبان را به رسمیت نشناسد.
