افغانستان

«گل‌چرن سِنگ» تنها بازمانده از ۱۰ هزار خانواده‌ی سیک در ننگرهار

گل‌چرن سِنگ، یکی از سیک‌های جلال‌آباد (مرکز ولایت ننگرهار) است که سال‌ها است در این شهر صاحب دواخانه‌ی یونانی و مسؤول درمسال است.

او تنها شهروند سیک است که در شهر جلال‌آباد باقی مانده و تلخی و شیرینی روزگار را با تنهایی می‌گذراند.

گل‌چرن سنگ در گفت‌وگو با خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید که در گذشته، نزدیک به ۱۰ هزار خانواده‌ی سیک در ولایت ننگرهار زندگی می‌کردند؛ اما حالا او تنها باز مانده‌ی این جمعیتی از سیک‌ها در افغانستان است.

او می‌گوید که ناامنی سبب شد که خانواده‌های زیادی با چشمانِ گریان از افغانستان به هند، لندن و کانادا نقل مکان کنند و از کشورشان جدا شوند.

سِنگ درحالی که دیدگانش اشک‌آلود است، می‌افزاید: «من به‌خاطر این گریه می‌کنم که چرا دیگران مجبور شدند که وطن خود را ترک کنند؟ ما همه از افغانستان هستیم. چه مسلمان، چه سیک و چه هندو ما این‌جا ۱۰ هزار خانواده داشتیم؛ اما اکنون تنها من مانده‌ام و بس.»

او حالا تنها مانده و با خاطراتی که از نزدیکان و خانواده‌اش در ذهن دارد، در شهر جلال‌آباد زندگی می‌کند.

این شهروند سیکِ افغانستان می‌گوید: «خانواده‌ام به‌دلیل ناامنی و سردرگمی افغانستان را ترک کردند و من وقتی به‌یاد لحظه‌ی خداحافظی و گریه‌ی آن‌ها به‌دلیل ترک افغانستان می‌افتم، اذیت می‌شوم.»

او می‌افزاید که افغانستان وطن اوست و زندگی در کشور برای او سرشار از شادی است. خانواده‌های سیک و هندویی که کشور را ترک کرده‌اند، در بیرون از کشور با وضعیت سختی روبه‌رو هستند و از دوریِ وطن خود رنج می‌برند.

گل‌چرن سنگ در پاسخ به‌پرسش خبرنگار آمو که چرا نزدیکانش کشور را ترک کرده‌اند، گفت: «ما همه افغان ( شهروندان افغانستان) هستیم؛ ولی اوضاع بدتر شده‌است. شما افغان‌ها، اگر ما را با انتحار و انفجار نکشید، ما هیچ‌جا نمی‌رویم.»

هندوها و سیک‌ها در ننگرهار ده‌ها جریب زمین دارند. به گفته‌ی او پس از فروپاشی نظام جمهوری، بیش‌تر سیک‌ها از جان خود ترسیدند و به‌خاطر یافتن جای امن، از افغانستان رفتند.

گل‌چرن سنگ می‌‌گوید که اگر وضعیت وطن بهتر شود و طالبان همه مسایل جهانی را قبول کنند و سیک‌ها بفهمند که زندگی‌شان در این‌جا امن است، دوباره به وطن ‌شان برمی‌گردند.

سیک‌ها زمانی تصمیم گرفتند که از افغانستان خارج شوند که در کابل و ننگرهار، حمله‌های زیادې بر آنان انجام شد.

در ۲۸ عقرب ۱۴۰۱ یک عبادت‌گاه سیک‌ها در کارته‌ی پروان کابل مورد حمله قرار گرفت. در این حمله ۲ تن کشته و ۷ تن دیگر زخمی شدند.

در حمله‌ی ۱۳۹۹ از سوی داعش در یک‌ عبادت‌گاه دیگر سیک‌ها، دست کم ۲۷ تن از جمله چند شهروند هندی کشته شدند.

مقام‌های کشور هند در گذشته اعلام کرده بودند که شمار هندوها و سیک‌ها در سال ۲۰۲۰ در افغانستانُ نزدیک به ۷۰۰ تن می‌رسید؛ اما پس از به‌قدرت رسیدن طالبان در سال گذشته، خانواده‌‌های سیک و هندو، مثل دیگر هم‌وطنان خود مجبور به‌ترک کشور شدند.