مردم افغانستان درحالی به‌‌روزهای سردِ سال نزدیک می‌شوند که نهادهای گوناگون جهانی بارها درباره‌ی افزایش ناداری در کشور هشدار داده‌اند.
افزایش مشکلات اقتصادی در افغانستان، وضعیت مردمی را که با ناداری دست و پنجه نرم می‌کنند، بدتر کرده‌است. در افغانستان، بسیاری از مردم از داشتن موادغذایی اولیه محروم هستند و بسیاری توانایی خرید نان را ندارند.
این روزها در اطراف نان‌وایی‌های پایتخت، زنان و مردان مستمند زیادی استند که از مشتریان نان‌وایی می‌خواهند که یک‌نان هم برای آن‌ها بگیرند.
زنی فقیر که در کابل زندگی می‌کند، می‌گوید که روزی سه ساعت جلوی نان‌وایی می‌نشیند تا شاید چند قُرص نان از مردم بگیرد و بتواند از گرسنگی نجات یابد.
او می‌گوید که شوهرش فوت کرده و او سرپرست یک خانواده‌ی ۱۰ نفری است.
این زن رنج‌دیده گفت: «در خانه‌ی ما غذا نیست. زمستان در راه است و ما به‌غیر از خدا، امیدِ دیگری نداریم.»
هرچند که نهادهای بین‌المللی مثل سازمان ملل متحد و برخی نهادهای بین‌المللی دیگر به‌مردم افغانستان کمک‌های غذایی توزیع می‌کنند؛ اما شمار افراد نیازمند و نادار آن‌قدر زیاد است که این کمک‌ها دردی را درمان نمی‌کند.
زن دیگری که در کنار یکی از نان‌وایی‌های کابل نشسته‌است، می‌گوید که شوهرش معلول است و او تنها نان‌آور خانواده‌ی خود است.
او می‌گوید که هر روز ساعت‌ها پشت دروازه‌ی نان‌وایی‌های کابل می‌نیشیند تا یک لقمه نان برای خانواده‌ی ۶ نفری‌اش ببرد.
این زن که حالا نگران روزهای سرد زمستان است، می‌گوید: «هنوز زمستان نرسیده و قیمت‌ها افزایش یافته‌است، ما نه غذا داریم و نه مواد سوختی. کسی جز خدا ندارم که به‌من کمک کند.»
عبدالله همدرد، باشنده‌ی کابل است. او می گوید که ناداری و بی‌کاری مردم را ناچار کرده‌است که برای پیدا کردن یک لقمه نان، ساعت‌ها در پیش نان‌وایی‌ها بنشینند.
همدرد می‌گوید: «یک تعداد از خانواده‌ها مجبور هستند که گدایی کنند. خانم‌هایی هستند که هر روز همراه با کودکان خُردسال خود در کنار دروازه‌ی نان‌وایی‌ها ایستاد می‌شوند تا مردم برای شان نان کمک کنند. مردم از گرسنگی و بی‌کاری حیران مانده‌اند و چاره‌ای ندارند.»
همدرد که کراچی بولانی دارد، روزانه ۱۵۰ افغانی درآمد دارد، او می‌گوید که «با این پول، هزینه‌‌ی خانواده‌ام تأمین نمی‌شود و زندگی را به‌سختی می‌گذرانم.»
سازمان ملل متحد به‌تازگی در گزارشی گفته‌است که بیش از ۹۸ درصد مردمِ افغانستان، زیر خط فقر استند.
در ماه‌های پسین سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای بین‌المللی پیوسته درباره‌ی وضعیت ناگوار بشری در افغانستان ابراز نگرانی کرده‌اند. این سازمان در ماه جنوری اعلام کرد که برای جلوگیری از فاجعه‌ی انسانی در افغانستان، به‌بیش از چهار میلیارد دالر نیاز است.
