بربنیاد یافته‌های خبرنگار تلویزیون آمو، آمار متقاضیان اشتراک در آزمون کانکور در ولایت‌های پنجشیر، کاپیسا و پروان ۶۰ درصد کاهش یافته‌است.
پس از حاکمیت طالبان بر افغانستان و بسته شدن مکتب‌های دخترانه‌ی بالاتر از صنف ششم، ناداری، بازداشت‌های خودسرانه‌ی مردم ملکی از سوی طالبان، وضع محدودیت‌ها بر دانش‌جویان، تغییر نصاب در دانشگاه‌ها و فرار جوانان از کشور سبب شده‌است که آمار متقاضیان اشتراک در آزمون کانکور کاهش چشم‌گیری یابد.
بربنیاد یافته‌های تلویزیون آمو، از میان یک‌هزارو ۱۹۳ پسر و ۸۰۸ دختر فارغ صنف دوازدهم در سال ۱۴۰۰ در ولایت پنجشیر، تنها ۲۷۴ پسر و ۲۵ دختر برای اشتراک در این آزمون ثبت نام کرده‌اند.
در ولسوالی‌های شُتل و پریان پنجشیر هیچ دانش‌آموزی برای اشتراک در آزمون کانکور ثبت نام نکرده و اکنون ۳۵ مکتب در این ولایت را طالبان به پای‌گاه نظامی شان تبدیل کرده‌اند.
در کاپیسا از میان ۴ هزار و ۲۰۰ تن فارغ صنف دوازدهم، تنها یک‌هزار و ۳۳۷ پسر و ۵۰۲ دختر برای اشتراک در آزمون کانکور ثبت نام کرده‌اند و طالبان دو مکتب دخترانه و پسرانه را در این ولایت به پای‌گاه نظامی‌شان تبدیل کرده‌اند.
هم‌چنان در ولایت پروان از میان ۵ هزار و ۵۰۰ تن فارغ صنف دوازدهم، تنها یک‌هزار و ۹۴۰ پسر و ۶۱۹ دختر برای اشتراک در آزمون کانکور ثبت نام کرده‌اند.
خبرنگار تلویزیون آمو در گفت‌وگو با چند تن از دانش‌آموزان فارغ صنف دوازدهم که در آزمون کانکور ثبت نام نکرده‌اند، علت این کار را جویا شده‌است.
فیصل که سال پیش با نمرات عالی از یک مکتب در پنجشیر فارغ شده‌است، در این باره به خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید که جنگ در پنجشیر، گماشته شدن افراد غیرمسلکی و ملاها در پُست‌های مهم دولتی و فرار استادان مسلکی دانشگاه‌ها از کشور، سبب دل‌سردی او شده و به همین دلیل نخواسته‌است که در آزمون کانکور اشتراک کند.
او می‌افزاید: «چیزی که آرزو داشتم، همه بر باد رفت و هیچ امیدی برای من نمانده‌است.»
شجاع، فارغ صنف دوازدهم یکی از مکتب‌ها در ولایت کاپیسا نیز می‌گوید: «به دلیل بازداشت‌های خودسرانه، قتل، لت‌وکوب و شکنجه‌های انتقام جویانه‌ی طالبان، من حتا نمی‌توانم به مکتب بروم؛ چون پدرم نظامی پیشین بود و حالا بیش‌تر هم‌صنفان ما کشور را ترک کرده‌اند.»
درهمین حال استادان دانشگاه نیز باورمند اند که وضع تحریم‌های جدید توسط طالبان بر دانش‌جویان، مهاجرت، ناامیدی مردم از آموزش و تغییر نصاب درسی در دانشگاه‌ها سبب شده‌است تا دانش‌آموزان از ادامه‌ی تحصیل دل‌سرد شوند.
فرید احمد منیب استاد دانشگاه البیرونی در این باره به خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید: «با حاکمیت طالبان بر افغانستان، جامعه برای مردم زندان شده‌است. تغییر در نصاب آموزشی سبب می‌شود که در سال‌های آینده ما نیروی کار متخصص را از کشورهای دیگر وارد کنیم.»
بیش از یک‌سال است که مکتب‌های دخترانه‌ی بالاتر از صنف ششم در کشور بسته‌است و هنوز روزانه صدها جوان دل به دریا زده، راه پُر خطر مهاجرت را برای داشتن یک آینده‌ی خوب در پیش می‌گیرند.
