سال ۱۴۰۳ خورشیدی، همچنان سال پر چالش برای زنان و دختران در افغانستان باقی ماند. زنان و دختران یک سال دیگر را با محدودیت‌های آموزشی و کاری پشت سر گذاشتند.
طالبان در این سال تنخواه کارمندان زن در نهادهای دولتی را به پنج‌هزار کاهش دادند و انستتیوت‌های صحی بروی زنان را بستند.
قانون جدید امر بالمعروف هم در همین سال توشیح شد، قانونی که زنان را بیشتر از پیش زیر فشار قرار داد.
برخی از زنان می‌گویند که به دلیل محدودیت‌های طالبان چالش‌های اقتصادی آنان افزایش یافته و زندگی را بر آنان دشوار کرده است.
محدودیت‌های طالبان در سال ۱۴۰۳
۲۴ سرطان: کاهش تنخواه کارمندان زن
۱ سنبله: توشیح قانون امر به معروف طالبان
۱۳ قوس: بستن مؤسسات طبی
۶ جدی: تاکید بر ممنوعیت کار زنان در نهادهای غیر دولتی
۲۸ حوت: منع پخش صدای زنان در رادیوهای قندهار
ویدا ۳۸ ساله نمونه‌ی از زنانی در افغانستان است که جبر جغرافیا زندگی پرچالشی را برایش رقم زده است. درد و غم از نگاه‌هایش پیداست. او می‌گوید در افغانستان و کشورهای همسایه، آزادی و فرصت‌های برابر تحصیل برای زنان افغان وجود ندارد.
ویدا، یکی از هزاران زنی در کشور است، که برای جستجوی یک زندگی بهتر به ایران مهاجرت کرده بود و پس از اخراج مهاجران، مجبور شد به کشور بازگردد، جایی که به گفته او «دیگر هیچ امیدی به کار و تحصیل دخترانش ندارد.»
او تنها سرپرست خانواده است و در روزهای سختی که برای تأمین نیازهای خانواده تلاش می‌کند، می‌گوید که محدودیت‌های تحصیل برای دخترانش، زندگی را برای آن‌ها به مراتب دشوارتر کرده است.
ویدا می‌افزاید در کشورهای همسایه نیز جایی برای افغان‌ها نیست. هو نگران آینده‌ای است که دیگر جایی برای امید و پیشرفت ندارد.
در این سال، رخداد‌های الهام بخش نیز برای زنان افغانستان رقم خورد، از جمله پارلمان اروپا با تصویب قطع‌نامه‌ای خواستار به رسمیت‌شناسی «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان شد. محکمه عدالت اتحادیه اروپا برای تسهیل پناهندگی زنان افغانستان حکم صادر کرد و دادگاه کیفری بین‌المللی حکم بازداشت رهبر طالبان را داد.
برخی از زنان و دختران محروم از کار و تحصیل می‌گویند که نگران آینده‌شان هستند و از جامعه جهانی می‌خواهند که صدای زنان افغانستان را حفظ کرده و در برابر ظلم طالبان سکوت نکند.
یکی از زنان به آمو گفت: «با آمدن طالبان در افغانستان زنان از همه حقوق و آزادی‌های انسانی خود محروم شدند، نه تنها زنان افغانستان بلکه از مردان هم حتی حق نفس کشیدن گرفته شده است. از جامعه جهانی می‌خواهم که صدای زنان افغانستان را بشنوند.»
مهتاب، باشنده فراه درباره چالش‌هایش می‌گوید: «فعلا شرایط کار و زندگی خیلی سخت شده، مشکلات اقتصادی زیاد داریم از حکومت می‌خواهم به زنان اجازه کار بدهد و از جهان می‌خواهیم کمک‌ها به افغانستان را همچنان ادامه دهد.»
آزادی زنان در افغانستان پس از بازگشت طالبان به قدرت در تابستان ۲۰۲۱ به گونه چشمگیری محدود شده است.
زنان از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم شده‌اند و نگرانی‌ها درباره تشدید سیاست‌های طالبان همچنان ادامه دارد. حکومت طالبان همچنان از موضع سخت خود در برابر زنان عقب‌نشینی نکرده است.
