شماری از زنان در ولسوالی گیزاب ولایت ارزگان برای تأمین مخارج زندگی‌شان به پشم‌ریسی روی آورده‌اند.
این زنان می‌گویند روزانه بین ۵۰ تا ۱۰۰ افغانی درآمد دارند، که همین مبلغ ناچیز به چرخه زندگی‌شان کمک می‌کند و مانع از توقف آن می‌شود.
زینور، یکی از صدها زن در ولسوالی گیزاب، برای نجات خانواده‌اش از گرسنگی پشم‌ریسی می‌کند. این زن کهنسال ارزگانی می‌گوید روزانه بین ۵۰ تا ۱۰۰ افغانی درآمد دارد و این پول چرخه زندگی او را می‌گرداند.
زینور، به آمو گفت: « زندگی ما بسیار دشوار می‌گذرد. روزانه یک یا دو کیلو پشم می‌ریسم و تنها بیست یا پنجاه افغانی به‌دست می‌آورم. مشکلات زیادی داریم؛ در خانه یک‌نفر بیمار داریم.»
شماری از این زنان می‌گویند که باوجود مشکلات صحی شدید، ناگزیر‌اند به کار ادامه دهند.
رنا، یکی دیگر از این زنان، می‌گوید پسر جوانش بیمار است و او ناچار است برای تأمین معیشت خانواده‌اش کار کند.
رنا، به آمو گفت: «مشکلات خیلی زیاد است. سه ماه می‌شود که کرایه خانه را نداده‌ام. یکی از پسرهایم مشکلات عصبی دارد.»
شایسته‌گل نیز در شرایط مشابهی قرار دارد. او می‌گوید دخترش بیمار بود و پس از یک عمل جراحی، تمام پس‌انداز خانواده مصرف شد. حالا، در نبود فرزندانش، نگزیر است به کار ادامه دهد.
شایسته گل به آمو گفت: «یک دخترم مریض بود؛ عملیات کردیم و هرچه پول داشتیم، خرج کردیم. بچه‌های من هم این‌جا نیستند و من مجبورم که کار کنم.»
ارزگان از ولایت‌هایی است که از سال‌ها به این سو حکومت‌های مرکزی کمتر توجه به آن داشته اند که بیشتر باشندگان آن با مشکلات شدید اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و برای زنده ماندن، با فقر و گرسنگی مبارزه می‌کنند.
