شماری از بازگشت‌کنندگان از پاکستان که در ولایت قندهار زندگی می‌کنند، می‌گویند شب‌های سرد زمستان را بدون ابتدایی‌ترین امکانات زندگی سپری می‌کنند.
به گفته آنان، خوراک، امکانات درمانی و مواد سوخت کافی ندارند.
این برگشت کنندگان از نهادهای مددرسان می‌خواهند که به آنان کمک کنند.
شهرک مهاجران در ولسوالی دامان، ولایت قندهار؛ جایگاه صدها بی‌جاشده داخلی است. این شهرک که صدها بی‌جاشده داخلی را در خود جا داده است، این روزها میزبان شمار زیادی از بازگشت‌کنندگان از پاکستان نیز است.
بازگشت کنندگانی که می‌گویند شرایط زندگی در این‌جا بسیار دشوار است و مکان مناسبی برای زندگی ندارند.
بازگشت‌کنندگان می‌گویند شب‌های سرد زمستان را بدون نان، آب، امکانات درمانی، و مواد سوخت سپری می‌کنند.
عبدالجبار، باشنده قندهار، می‌گوید: «برنج ندارم، آرد ندارم، شکر ندارم. من هیچ چیزی ندارم. هر کس صدای من را می‌شنود، به من کمک کند. اگر اسلامی است، به من کمک کنید؛ اگر مسلمانی است، به من کمک کنید. هزاران نفر مثل من دربه‌در هستند؛ تنها من نیستم که از خود بگویم.»
برخی از این بازگشت‌کنندگان می‌گویند اوضاع اقتصادی‌شان به حدی وخیم است که حتی توان درمان فرزندان بیمارشان را ندارند.
شراف‌الدین، باشنده قندهار می‌گوید: «سه تا بچه دارم. زندگی من همین‌طور که می‌بینید، در فقر و مفلسی می‌گذرد. هیچ چیزی ندارم و حتی کاری پیدا نمی‌شود که خرج زندگی را تامین کنم.»
زعیم‌الله، باشنده قندهار، به آمو گفت: «به خدا قسم که هیچ چیزی ندارم. صبح می‌روم تا کاری پیدا کنم. صد یا دو صد افغانی کار می‌کنم و همان را خرج خانه می‌کنم. اما بعضی روزها حتی پولی ندارم که مواد خوراکی بخرم.»
پاکستان در دو هفته گذشته روند اخراج مهاجران افغانستان را شدت بخشیده است. مهاجرانی که از تهدید‌های امنیتی نگران اند و همین‌طور از نداشتن امکانات معیشتی و درمانی رنج می‌برند.
