بانک جهانی در گزارش تازه‌ای خود گفت که افغانستان با بحران جدی امنیت غذایی روبرو است و میلیون‌ها نفر با مشکل دسترسی به غذای کافی مواجه هستند.
بر اساس آمارهای داده شده بانک جهانی حدود ۱۱.۶ میلیون شهروند افغانستان، معادل ۲۵ درصد از جمعیت کشور، با ناامنی غذایی مواجه‌اند.
بانک جهانی افزوده است که این بحران به شدت توسط رویداد‌های اقلیمی تشدید می‌شود. خشکسالی‌های مداوم و سیلاب‌های فاجعه‌بار باعث تخریب گسترده خانه‌ها، زمین‌های زراعتی و رمه‌ها شده است.
افغانستان در فهرست کشورهایی که بیشتر در معرض خطر بحران های مرتبط با آب و هوا هستند، رتبه چهارم را دارد و هفتمین کشور آسیب پذیر با کمترین ظرفیت مقابله به‌شمار می‌رود.
طبق این گزارش افزایش میزان خشکسالی‌ها از میانگین هر سه سال یکبار در دهه‌های گذشته، به هر سال یکبار در سال‌های اخیر افزایش یافته است.
تأثیر بحران بر اقتصاد کشاورزی
مطالعه جدید بانک جهانی نشان می‌دهد که سیل و خشکسالی به طور مستقیم و غیرمستقیم ناامنی غذایی را تشدید می‌کنند.
سیلاب‌ها آسیب فوری به محصولات و زیرساخت‌ها وارد می‌کنند، در حالی که خشکسالی کمبود آب را افزایش داده و بازده محصولات را کاهش می‌دهد.
افزایش قیمت مواد غذایی و کاهش دستمزد کشاورزان نیز از پیامدهای دیگر این بحران‌ها خوانده شده است.
سرمایه‌گذاری در تاب‌آوری بلندمدت
در گزارش بانک جهانی آمده است که برای مقابله با این بحران، سرمایه‌گذاری در تاب‌آوری اقلیمی و توسعه محصولات مقاوم به خشکسالی، تنوع کشاورزی، بهبود سیستم‌های آبیاری و مدیریت منابع آب ضروری است.
بانک جهانی می‌گوید از طریق پروژه‌هایی مانند پروژه امنیت غذایی اضطراری افغانستان و پروژه امداد اضطراری آب برای بهبود تاب‌آوری کشاورزان و خانواده‌های آسیب‌پذیر در افغانستان همکاری می‌کند.
به گفته این بانک این پروژه‌ها شامل تقویت تولیدات کشاورزی، بهبود سیستم‌های آبیاری، و افزایش دسترسی کشاورزان به منابع انرژی پایدار است.
همچنین، توسعه سیستم‌های هشدار اولیه برای پیش‌بینی بحران‌های آبی و اقلیمی، به کشاورزان کمک می‌کند تا با تغییرات آب‌و‌هوا سازگار شوند.
در این گزارش آمده است افغانستان باید بر ایجاد تاب‌آوری بلندمدت تمرکز کند.
بانک جهانی گفته است در حالی که کمک‌های اضطراری برای رفع نیازهای فوری ضروری است، راه‌حل‌های پایدار برای امنیت غذایی و معیشت مردم مهم‌تر است.
بر اساس این گزارش سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی و تقویت سیستم‌های هشدار، می‌تواند افغانستان را در برابر بحران‌های آتی مقاوم‌تر کند و از معیشت میلیون‌ها نفر محافظت کند.
