زنان

جنبش صدای زنان: طالبان دختران را از تحصیل منع می‌کنند و دختران خود شان از آن بهره‌مند هستند

عکس از دو عضو جنبش صدای زنان افغانستان

جنبش صدای زنان افغانستان در واکنش به ممنوعیت تحصیلی اخیر دختران و زنان در نهادهای تحصیلی طبی توسط طالبان می‌گوید، در حالی که «دختران طالبان در خارج از کشور» از امکانات آموزشی بهره‌مند هستند؛ اما آنان دختران را در داخل افغانستان از ادامه آموزش و تحصیل منع می‌کنند.

این جنبش که از سوی هدیه صاحب‌زاده رهبری می‌شود، در بیانیه‌ای خطاب به طالبان گفته است: «شما با محروم کردن دختران افغانستان از حق تحصیل به عمق تاریکی و نادانی دامن می‌زنید؛ در حالی که دختران خود تان در خارج از کشور از امکانات آموزشی بهره‌مند هستند.»

زنان معترض در این جنبش می‌گویند که «این تناقض عمیق» نشان دهنده «بی عدالتی و نفاق» است.

در این بیانیه خطاب به طالبان آمده است: «شما آن‌چه را از زنان سرزمین تان منع می‌کنید که خود از آن بهره‌مند هستید. تاریخ هیچگاه این خیانت‌ها را فراموش نخواهد کرد؛ چون شما نه تنها حق تحصیل بلکه حق آزادی را از زنان و دختران کشور مان ربوده‌اید.»

ممنوعیت تحصیلی اخیر توسط طالبان

منابع آگاه به آمو پیش از این تائید کردند که رهبر طالبان در یک فرمان تازه تمامی انستیتوت‌های طبی و نیمه‌عالی را به روی دختران بسته است.

به گفته منابع، نور جلال جلالی، وزیر صحت عامه طالبان، در نشستی با مسئولان انستیتوت‌های صحی در کابل اعلام کرده است که از این پس دختران اجازه تحصیل در این نهادهای تحصیلی را نخواهند داشت.

این تصمیم در حالی گرفته شده است که پس از ممنوعیت تحصیل دختران در دانشگاه‌ها در دسمبر ۲۰۲۲، بسیاری از آنان در انستیتوت‌های طبی مشغول ادامه تحصیل بودند. با این فرمان تازه، آخرین فرصت ادامه تحصیل در بخش‌های طبی نیز از دختران افغان گرفته شده است.

بیش از سه سال است که طالبان دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده‌اند. این در حالی است که افغانستان با کمبود شدید پزشکان، پرستاران و قابله‌های زن روبه‌رو است.

واکنش‌ها

این در حالی است که دیوید اسپرول نماینده ویژه کانادا برای افغانستان در یک نشست بزرگی در باره زنان افغانستان در شهر مادرید اسپانیا در ماه جاری گفت که جامعه جهانی باید از ابزارهای حقوقی بین‌المللی برای مقابله با طالبان استفاده کند.

او اظهار داشت: «آن‌چه برای رهبری طالبان واقعاً اهمیت دارد، رفاه مردم افغانستان یا به‌ویژه رفاه زنان این کشور نیست. آن‌چه برای آنان اهمیت دارد، منافع شخصی خودشان است.»

از طرفی هم عدم دسترسی به امکانات بهداشتی یکی از معضل‌هایی است که زنان روستانشین کشور از گذشته دور با آن روبه‌رو بوده‌اند.

زنانی که در بخش‌های دور از شهر و در روستاها زندگی می‌کنند، به پزشک متخصص و مرکز صحی دسترسی ندارند و این موضوع همواره سبب شده است که سلامت جان زنان به خطر مواجه شود.

در عین حال ملل متحد از پیامد این تصمیم طالبان هشدار داده و گفته است که این دستور آینده نظام صحی کشور را ببا خطر مواجه می‌سازد.