انستیتوت امور بین‌الملل استرالیا گفته است که تعامل فزاینده کشورها با طالبان، خطر مشروعیت بخشیدن به آنها و سیاست‌های شان را به همراه دارد.
این انستیتوت تاکید می‌ورزد که پاسخ کم‌تر از رد ویا نادیده گرفتن پیام‌های طالبان از سوی کشورها سبب می‌شود تا طالبان فکر کنند که مورد پذیرش جهان اند و سیاست‌های وحشتناک آنها ثبات دارد.
انستیتوت امور بین‌الملل استرالیا همچنان افزوده که برخی کشورها به دلیل سیاست‌های داخلی شان نمی‌خواهند دوستان نزدیک طالبان معرفی شوند.
از سویی هم، این انستیتوت گفته که سیاست تازه طالبان فلج کردن نمایندگی‌های سیاسی غیروابسته به آن‌هاست و خاموش کردن صداهای منتقدان شان از افغانستان در نشست‌های جهانی.
انستیتوت امور بین‌الملل استرالیا در این مقاله به سیاست تازه طالبان پرداخته به شمول به چشم‌انداز طالبان برای فلج ساختن نمایندگی‌های سیاسی افغانستان که زیر اداره آنان نیست و خاموش کردن صدای منتقدان طالبان در نشست‌های جهانی، شبیه نشست سوم دوحه.
این انستیتوت در تحلیلی گفته است که هرچند سفارت افغانستان در ناروی بسته شد و قرار است سفارت افغانستان در بریتانیا هم بسته شود، اما کشورها همچنان در رابطه با طالبان محتاطانه عمل می‌کنند. به گفته این انستیتوت، تعامل فزاینده با طالبان، خطر به مشروعیت بخشیدن به آنها و سیاست‌های شان را دارد، مانند سیاست‌هایی که در چارچوب قانون امر به معروف اجرا می‌شوند.
انستیتوت امور بین‌الملل استرالیا گفته است که علی‌رغم تلاش‌های ملل متحد برای تعامل با طالبان، قانون تازه طالبان نشان‌گر حذف کامل زنان از فضای عمومی بود.
هدیه صاحب‌زاده، فعال حقوق زن، می‌گوید: «سیاست دوگانه جامعه جهانی در قبال مردم افغانستان باعث شده که طالبان بیشتر به نقض حقوق بشری و قوانین زن‌ستیزانه خود تشدید بخشند. ما از جامعه جهانی، ملل‌متحد می خواهیم که وارد اقدامات عملی شوند و طالبان را تحریم کنند و همچنان با آنها وارد تعامل نشوند.»
انستیتوت امور بین‌الملل استرالیا گفته است که برخی کشورها و بازیگران سیاسی به دلیل سیاست داخلی نمی‌خواهند هم‌چون دوستان نزدیک طالبان معرفی شوند. این انستیتوت می‌افزاید هرچند طالبان پیام به رسمیت‌شناسی دارند اما هم به نفع مردم افغانستان و هم به نفع جهان است تا کشورها یا پیام طالبان را کامل نادیده بگیرند یا هم پاسخ رد به پیام شان داده شود.
در تحلیلی این انستیتوت آمده است: «واکنش آشکار و مناسبی به ارتباطات طالبان وجود دارد که در آن آنها به دنبال قلدری کردن راه خود برای شناسایی هستند. چنین پیام‌هایی باید یا به طور کامل نادیده گرفته شوند یا با پاسخ ساده باطل و بی‌اعتبار بازگردانده شوند. پاسخی که کم‌تر از این میزان باشد، خطر تفسیر شدن توسط طالبان را به عنوان نشانه‌ای از مقبولیت روزافزون بین‌المللی رژیم آنان، و به عنوان اثبات سیاست‌های وحشتناک آنان دارد. تحقق این امر نه به نفع مردم افغانستان و نه به نفع جهان است.»
به تازگی عبدالغفار بحر، سفیر پیشنهادی طالبان به ازییکستان رفته و به گفته طالبان قرار است به زودی سفارت افغانستان در تاشکند را اداره کند.
برخی از دختران از جامعه جهانی می‌خواهند که نباید در تعامل و گفتگو با طالبان، نقص گسترده حقوق بشری و محدودیت‌ها بر زنان از سوی طالبان را نادیده بگیرند.
یک باشنده کابل به آمو گفت: «از وقتی طالبان آمده؛ ما را از درس و تحصیل مانده، دست و پای ما بسته است. ما از جهان می خواهیم تا بر طالبان فشار بیاورند تا مشکلات ما حل شود.»
طالبان پیوسته گفته اند که خواستار تعامل بیشتر با جهان‌اند. بسیار کشورها هم در تعامل با آنان قرار دارد. اما تاکنون هیچ کشوری طالبان را به رسیمت نشناخته است. پیش از این ملل متحد در واکنش به قانون تازه امر به معروف، گفت که این قانون تعامل با طالبان را دشوار تر ساخته است.
