بیشتر دکانداران یک بازار تجارتی در ولایت هرات را دختران دانشجو و دانش‌آموز تشکیل می‌دهند. در مارکیت فردوسی در شهر هرات مسئولیت ۷۵ دکان را دختران و زنانی برعهده دارند که بیشتر شان از آموزش و تحصیل دور مانده‌اند.
این دختران می‌گویند که طالبان باید مکتب‌ها و دانشگاه‌ها را باز کنند و بیشتر از این حقوق بنیادی زنان و دختران را نقض نکنند.
ناهید صدیقی صنف یازدهم مکتب بود که طالبان دختران را از رفتن به مکتب محروم کردند.
یکی از این دانش‌آموزان که بیست ساله است اکنون به دکانداری رو آورده و در این بازار برای دختران و زنان لباس می‌فروشد.
او می‌گوید که برای دوری از افسردگی پیشه دکانداری را اختیار کرده است.
او می‌افزاید: «چون که مکتب‌ها بسته شده، پوهنتون‌ها بسته شده. ما از خانه نشستن خسته شده بودیم. رو آوردم به تجارت. چون که می‌خواستیم کار نیم و متکی به خود شویم.»
برخی از دختران دکاندار می‌گویند که پس از محدودیت‌های طالبان در بخش آموزش و به هدف دوری از افسردگی در این بازار سرگرم کار اند و پیشه دکانداری را اختیار کرده‌اند.
هایده امیری دکاندار می‌گوید: «ما محدودیت‌های زیادی داریم و هر خانواده نظر به شرایط و سختی‌های خود یک کاری را پیش می‌برد. شرایط خانه ما را مجبور کرد که ما بیرون شویم و یک کاری بکنیم.»
یوسفی دکاندار می‌گوید: «دلیل این است که ما از آموزش دور مانده‌ایم. از کار نیز دور مانده‌ایم. بازهم این جا به عنوان آخرین تلاش آمده‌ایم دکانداری کنیم.»
هزار و ۸۱ روز می‌شود که طالبان مکتب ها را به روی دختران بالاتر از صنف ششم بسته‌اند.
به تازگی یک منبع معتبر و آگاه از درون وزارت تحصیلات عالی طالبان به آمو گفت که رهبر طالبان و چند تن دیگر از نزدیکان هبت‌الله آخندزاده، سوگند خورده‌اند که مکتب‌ها و دانشگاه‌ها را به روی دختران باز نکنند.
این مقام وزارت تحصیلات عالی طالبان به آمو هم‌چنان گفت که بنا بر این سوگند میان رهبر طالبان و نزدیکانش هرگز مکتب‌ها و دانشگاه‌ها به روی دختران باز نخواهند شد. منبع افزود که رهبر طالبان بازگشایی مکتب‌ها و دانشگاه‌ها را به معنای «تسلیم شدن به دستور غرب و ایالات متحده» می‌داند.
