شماری از باشندهگان شهر مزار شریف از نبود زنان در تلاشیهای خانه به خانه در این شهر انتقاد میکنند و میگویند که نیاز است تا زنان در هر بخش به ویژه بخشهای امنیتی حضور معنادار داشته باشند.
نادر سیرت، باشنده بلخ از طالبان میخواهد که برای بررسی رویدادهای مربوط به زنان و بررسیهای خانه به خانه نیروهای زن جذب کند.
او میگوید: «بودن زنان در زمانی که طالبان خانهها را بازرسی میکند، مهم است بخاطر اینکه وقتی طالبان وارد خانه شود، زنان و کودکان وحشت میکنند.»
زهرا یزدانی، باشنده بلخ، در این باره میگوید: «اگر طالبان واقعا خواستار تطبیق حکم اسلام هستند، باید زنان را در ساختار امنیتی جذب کنند. اگر زنان در حوزههای امنیتی و مراکز بزرگ مثل آرامگاه حضرت علی نباشند، چطور ممکن است امنیت جان مردم گرفته شود؟ نمیشود که طالبان مرد زنان را تلاشی کنند.»
افغانستان در زمان نظام جمهوریت نیز به کمبود پولیس زن در چوکات نیروهای پیشین امنیتی روبه رو بود. آمارها نشان میدهند که در روزهای پایانی نظام پیشین، از میان ۱۵۷ هزار نیروی پولیس، بیش از چهار هزار آنان را زنان تشکیل میدادند که ۲.۶ درصد کل تشکیلات پولیس می شد.
از میان نزدیک به ۱۵۰ پولیس زن در بلخ در نظام پیشین، تنها چند تن در چوکات فرماندهی امنیه بلخ باقی ماندهاند که به گفته خودشان صلاحیت اجرایی ندارند و تنها در کارهای کوچک مانند تلاشی افراد سهم داده میشود.
تلاش برای جذب بانوان در فرماندهی امنیه بلخ
باز محمد حذیفه فرمانده جلب و جذب طالبان برای بلخ هر چند آمار دقیقی از بانوان پولیس در بلخ نمیدهد اما میگوید قرار است ۱۴۳ زن در جمع نیروهای امنیتی جذب شده و مشغول فعالیت در بخشهای مختلف شوند.
او میگوید که این بانوان که بیشترشان از نیروهای نظام جمهوریت هستند و اکنون در ادارات دولتی و اماکن عمومی وظیفه اجرا میکنند.
آقای حذیفه میافزاید: «این خانمها در هر حوزه دو نفر، در قومندانی امنیه چهار نفر، در هر ولسوالی دو نفر، چهار نفر، در آرامگاه منصوب به حضرت علی و دیگر ادارههای که نیاز است جذب شدهاند.»
تلاشها برای بازگشت شماری از بانوان در بخش امنیتی در حالی انجام میشوند که با سقوط نظام پیشین یک پولیس زن در بلخ کشته شد و این رویداد با واکنشهای گسترده در سراسر کشور روبه رو شد.
این رویداد در ماه میزان سال گذشته هنگامی رخ داد که افراد مسلح وارد خانه یکی از زنان پولیس شدند و این زن را شب هنگام با یک مرد دیگر به قتل رساندند.
در آن زمان، خانواده این زن قتل وی را به طالبان پیوند دادند، اما طالبان با رد این ادعا بر پیگیری و شناسایی عامل این قتل وعده کردند.
تاکنون مقامهای طالبان ازهیچ پیشرفتی در این باره سخن نگفتهاند.
بازگشت به وظیفه
با این همه،یک تن از زنان کارمند در فرماندی پولیس بلخ، فضای کار در این نهاد را متفاوتتر از چیزی میداند که در زمان جمهوریت بود.
یک تن از این زنان با نام مستعار زینب به آمو گفت که چندی پیش پس از ماهها به وظیفهاش برگشت. این بانوی ۳۸ ساله نزدیک به ده سال در صفوف پولیس ملی در بلخ خدمت کرده و پس از سقوط نظام جمهوریت، حداقل برای هشت ماه خانهنشین شده بوده است.
او میگوید که با «ترس و اضطراب»، دل به دریا زده و دوباره برای خدمت رسانی به مردم کار خود را کرده است.
بانو زینب میگوید: «دوباره به امید این که خدمت کنم به نظام آمدم، اما فعلا کار ما سخت شده. ما به قسم نمایشی جذب شدیم در هیچ ماموریتی ما را اجازه نمیدهند.»
او میگوید که زنان پولیس تنها به خاطر تلاشی افرادی که به ادارات مراجعه میکنند جذب شدهاند و هیچ صلاحیت اجرایی ندارند.
بانو زینب میافزاید: «ما فقط برای تلاشی کردن مردم هستیم. هیچ رویداد جنایی یا امنیتی که مربوط به زنان است با ما در میان گذاشته نمیشود. تمام موارد را خود طالبان مرد پیگیری میکنند.»