برخی از زنان که در سایه محدودیت‌های طالبان به کارآفرینی پرداخته‌اند می‌گویند با چالش‌های بسیاری دست و پنجه نرم کرده‌اند.
نظیفه محبی یکی از این زنان است که با بودجه ۵۰ هزار افغانی، رستورانتی با کارگران زن در کابل ساخته است.
او می‌گوید که هر از گاهی طالبان از بهر حضور زن‌ها در این رستورانت چالش‌آفرینی می‌کنند.
به گفته او، حتا یک‌بار این رستورانت را افرد طالبان به دلیل حضور کارگران زنان بسته‌اند.
او هرچند می‌گوید که این رستورانت با درآمد کم‌اش یک منبع درآمد برای زنان شده، اما با چالش‌های فراوان برخاسته از مداخله طالبان روبه‌رو بوده است.
این رستورانت برای مشتریان غذاهای سنتی آماده می‌کند، مانند آشک، غذایی که محصول کار مشترک گروهی از زنان در آشپزخانه است.
نظیفه محبی که با چندین اداره در گذشته کار کرده و روزگاری به تولید صنایع دستی می‌پرداخته، پس از حاکمیت دوباره طالبان و وضع محدودیت‌ها بر زنان، به ایجاد این رستورانتی پرداخت.
تا هم خود و هم شماری از زنان را در اجتماعی نگه‌دارد و یک منبع درآمد وجود داشته باشد. اما به گفته این زن کار آفرین، طالبان هرازگاهی بر کاروبار شان سنگ می‌اندازند.
نظیفه محبی می‌گوید: «چرا جواز نمی‌گیرید، چرا خانم ها است، چرا مشکل است، چرا آقایان و خانم ها یک جا استند، در حالی که خانم ها در آشپزخانه استند و مشکل نداریم. اما بازهم مشکلات خود را داریم.»
نزدیک به دو سال از کار این رستورانت می‌گذرد.
یکی از جدی‌ترین چالش‌هایش، چالش‌آفرینی طالبان پنداشته می‌شود. به گفته مسئول رستورانت، حضور زنان در آشپزخانه سبب مختل شدن گاه گاه کار رستورانت شده است. او می‌گوید که ماموران طالب می‌پرسند، چرا زنان اینجا هستند.
بانو محبی می‌گوید: «روزهایی که من یک ساعت اینجا را رها می‌کنم، می‌آیند که بدو که از فلان جای نفر است. یک روز آمده بودند و اینجا را مهرلاک کرده بودند که چرا خانم‌ها استند. خانم‌ها جای‌شان در آشپزخانه است، بیرون نمی‌آیند، فقط غذا را آماده می‌کنند و بیرون می‌کشند و پخش می‌کنند.»
رستورانت رفته رفته جایش را و مشتریانش را پیدا کرده است؛ مشتریانی که باور دارند، دست‌پخت زنان، خوش‌مزه‌تر است.
نصیراحمد، باشنده کابل، می‌گوید: «همیشه با همکارانم اینجا می‌آیم. چون دست پخت خانم‌ها است. هم سالم است و هم خوش‌مزه.»
رازق، یک باشنده کابل به آمو می‌گوید: «غذای اینجا را خانم‌ها پخته می‌کنند. بسیار خوش‌است و هم چنان بسیار ارزان.»
طالبان پس از به دست گرفتن قدرت در کابل، ممنوعیت کار بر زنان در اکثریت مطلق نهادهای دولتی و خصوصی را به اجرا گذاشتند.
ممنوعیتی طالبان صدها هزار زن را از چرخه کار و اقتصاد افغانستان بیرون کشید و زندگی برخی خانواده‌هایی که زن نان‌آور خانواده بود را به چالش کشید. با وجود خواست‌ها از داخل افغانستان تا منطقه و جهان برای رفع ممنوعیت، طالبان از تصمیم‌شان گامی به عقب نگذاشتند.
