برخی از زنان کار آفرین در ولایت سمنگان خواهان کمک نهادهای مدد رسان اند.
این زنان می‌گویند که فعالیت‌های آنان با مشکلات زیادی روبه‌رو است و شهروندان کشور کمتر از فراورده‌های داخلی استفاده می‌کنند.
یکی از این زنان که مسئولیت کار گاه خیاطی را دارد می‌گوید که تولیدات گل دوزی، بیک دوزی و چرمه دوزی آنان علاقمندان اندکی در بازارهای کشور دارد.
این کارگاه خیاطی در ولایت سمنگان سبب شده است تا زمینه کاری برای برخی از زنان و دخترانی که از ادامه آموزش و تحصیل بازمانده اند، فراهم شود. اکنون این زنان و دختران نان آوران خانواده‌های شان شده‌اند.
هوا کریمی، مسوول کارگاه گلشن می‌گوید: «کسانی که نزد من کار می‌کنند؛ مسوولیت نفقه خانواده‌های شان را دارند. یگانه مشکلی که داریم این است که اقتصاد ما ضعیف است و نمی‌توانیم که کار گاه خود را وسعت بدهیم.»
در این کار گاه خیاطی در بخش‌های گلدوزی، بیک‌دوزی و چرمه دوزی دخترانی آموزش داده می‌شود که از ادامه آموزش و تحصیل بازمانده‌اند.
وحیده دانش‌آموز می‌گوید: «من از مکتب بازماندیم، آمدیم اینجا تا خیاطی یاد بگیرم تا آینده بتوانم یک شغل داشته باشم.»
اما نبود بازار های مناسب برای فروش تولیدات اینان، یکی از نگرانی های عمده این زنان است.
