ملل متحد تایید می‌کند که تنها طالبان از افغانستان در نشست اصلی دو روزه نمایندگان ویژه در دوحه حضور خواهند داشت.
روزا اوتونبایوا، نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد برای افغانستان (یوناما) می‌گوید، هرچند نمایندگان جامعه مدنی و زنان در نشست‌های اصلی با طالبان حضور نخواهند داشت، اما نمایندگان ویژه کشورها با آن‌ها در دوم جولای، یک روز پس از پایان نشست‌های اصلی در دوحه، گفت‌وگو خواهند کرد.
خانم اوتونبایوا هم‌چنان تایید می‌کند که در نشست دوحه تنها روی موضوع کسب‌وکار خصوصی و بانکداری، و سیاست مبارزه با مواد مخدر گفت‌وگو خواهد شد.
رییس یوناما تاکید می‌ورزد که “طالبان از جنگ‌ها و کوه‌ها آمده‌اند و تبدیل کردن آنان به انسان‌هایی که گفتگو کنند و بپذیرند، کار آسان نیست.”
نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد برای افغانستان می‌گوید، نمایندگان ویژه ۲۲ کشور قرار است دور یک میز با طالبان در نشست دو روزه دوحه رایزنی کنند.
شرط طالبان که هم‌چون تنها نماینده افغانستان در نشست دوحه حضور داشته باشند، ظاهرا عملی شده‌است.
به گفته رییس یوناما، تنها طالبان به نشست دعوت شده اند، اما با نمایندگان جامعه مدنی و زنان پیش از نشست دوحه و در دوم جولای، یک روز پس از نشست‌های اصلی، نمایندگان ویژه کشورها گفت‌وگو خواهند کرد.
روزا اوتونبایوا، نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد برای افغانستان گفته است: «طالبان هیچگاه به نشست دوحه نیامده اند. این نخستین بار است که در نشست شرکت می‌کنند. صورت جلسه هم معلوم است که شما در این مورد می‌دانید. مطمئنم که آخرین نشست دوحه نخواهد بود.”
خانم اوتونبایوا گفت: “در دوم جولای ما با اعضای جامعه مدنی دیدار می کنیم و حالا پیش از نشست دوحه، ما نشست ترکیبی با جامعه مدنی از داخل و خارج افغانستان خواهیم داشت.»
نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد برای افغانستان می‌گوید، نشست دوحه تنها روی دو مورد بحث می‌کند، کسب‌وکار خصوصی و بانکداری، و سیاست مبارزه با مواد مخدر؛ آجندای مورد علاقه طالبان.
تا این‌جای کار کاملا روشن شده که بحث روی تعیین فرستاده ویژه که پیشنهاد قطع‌نامه ۲۷۲۱ شورای امنیت بود و مساله حقوق بشر و حقوق زنان در آجندای دوحه نخواهد بود.
حذف زنان از میز اصلی گفتگوهای دوحه دامنه وسیعی از انتقادها را به همراه داشته است، برخی نهادها و فعالان حقوق بشری گفته‌اند، نشست سوم دوحه فاقد مشروعیت است و “خیانت” به زنان افغانستان شمرده می‌شود، زنانی که بار اصلی محرومیت را زیر سیاست‌های سخت‌گیرانه طالبان می‌کشند.
یک زن معترض می‌گوید: «سازمان ملل متحد و جامعه جهانی به‌ویژه کشورهای قدرتمند که خود را حامی حقوق بشر می‌دانند به جای حمایت از مردم افغانستان به‌ویژه زنان، به سفیدنمایی، باج دهی، نگهداری طالبان در قدرت و فضا سازی برای به رسیمت شناسی حکومت خودخوانده طالبان می‌پردازد.”
ملل متحد در روند سیاسی دوحه با ارزیابی مستقل و قطع‌نامه ۲۷۲۱ در در نهایت قصد ادغام دوباره افغانستان به جامعه جهانی، شکل‌گیری یک دولت فراگیر، مشارکت زنان در ساختارهای سیاسی و رسیدگی به بحران بشری را دارد.
