سازمان عفو بین‌الملل در گزارش تازه‌ای با انتقاد از جامعه جهانی گفته است که جهان روی آپارتاید جنسیتی اعمال شده بر زنان چشم بسته است.
عفو بین‌الملل با اعلام پشتیبانی از کارزار به رسمیت شناسی آپارتاید جنسیتی که از سوی زنان در افغانستان و ایران راه اندازی شده است از جامعه جهانی خواسته است که آنرا همچون جنایت بشری به رسمیت بشناسد.
در همین حال برخی از زنان و دختران محروم از کار و تحصیل میگویند که از محدودیت‌های وضع شده از سوی طالبان به ستوه آمده‌اند و از جهان می‌خواهند تا آپارتاید جنسیتی را در افغانستان به رسمیت بشناسد.
عفو بین‌الملل در گزارش تازه‌ای خواهان به رسمیت شناسی آپارتاید جنسیتی همچون یک جنایت بشری شده است.
این سازمان گفته که زنان و دختران در سراسر جهان در معرض خشونت‌های سیستماتیک قرار گرفته‌اند.
دبیرکل عفو بین‌الملل سکوت جهان در برابر از بین رفتن حقوق و آزادی‌های برابر و کرامت زنان و دختران را شرم‌آور خوانده است.
اگنس کالامار، دبیر کل عفو بین‌الملل می‌گوید: «هیچ‌کس نباید اجازه داشته باشد که افراد را به دلیل جنسیت شان تجاوز، جدا سازی، خاموش و یا طرد کند.»
عفو بین‌الملل همچنان از کازار به رسمیت شناسی آپارتاید جنسیتی که از سوی زنان معترض در ایران و افغانستان راه اندازی شده پشتیبانی کرده است.
برخی از فعالان حقوق زنان میگویند، اگر آپارتاید جنسیتی به رسمیت شناخته شود، می‌تواند به رفع تبعیض در برابر زنان و به تسهیل دسترسی آنان به حقوق و برابری جنسیتی کمک کند.
حلیمه پژواک، فعال حقوق زنان می‌گوید: «قدرت‌های بزرگ گروه طالب را احیا کردند و شرایطی را مهندسی کردند که گروه طالبان حاکم شود و اگر آپارتاید جنسیتی را به عنوان پدیده ضد بشری به رسمیت بشناسد مجبور هستند. برای حذف این گروه پلان بسنجند بناء به شرایط انارشیزم ادامه می‌دهند و روی ظلم و شکنجه که طالبان به زنان افغانستان تحمیل میکنند چشم بستند.»
مریم آروین، فعال حقوق زنان در این باره می‌گوید: «ملت‌ها بر حکومت‌های شان فشاور وارد کنند تا آپارتاید جنسیتی در افغانستان به رسمیت شناخته شود طالبان به دادگاه کشانیده شوند و به دلیل جنایات ضد بشری شان محاکمه شوند مخصوصا علیه زنان و دختران افغانستان.»
شماری از دختران محروم از کار و تحصیل نیز میگویند که طالبان به دلیل جنسیت آنان را از حقوق شان محروم کرده‌اند و میان زنان و مردان فرق گذاشته‌اند.
زهره، کارمند پیشین دولت می‌گوید: «طالبان ما را از کار و تحصیل منع کردند و برعلاوه اینکه ممنوعیت بر کار و تحصیل وضع کردند تبعیض آشکار بین مردان و زنان قایل شدند و در حالیکه یک مامور مرد در دولت تا بیست هزار افغانی معاش دارد یک مامور زن پنج هزار افغانی معاش می‌گیرد و به گونه‌ی آشکار و علنی دست به آپارتاید جنسیتی زدند.»
شکریه، یکی از دانشجویان درباره محدودیت‌های طالبان می‌گوید: «ما زنان از محدودیت‌های طالبان خسته شدیم و از جامعه جهانی می‌خواهیم که آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به رسمیت بشناسد.»
برخی از زنان میگویند که طالبان پس از برگشت دوباره به قدرت محدودیت‌هایی دست و پاگیری را به دلیل جنسیت بر دختران و زنان در افغانستان وضع کرده اند و در برابر زنان تبعیض قایل شده‌اند.
