ملل‌متحد سی‌ام جون و اول جولای را هم‌چون زمان برگزاری نشست سوم دوحه در باره افغانستان اعلام کرد.
این سازمان گفته است که نشست نمایندگان ویژه با میزبانی ملل‌متحد به هدف افزایش تعامل جهانی با افغانستان به شیوه‌ای منسجم، هماهنگ و ساختارمندتر برگزار می‌شود.
ملل‌متحد هم‌چنان گفته است که معاون دبیرکل در امور سیاسی و صلح در سفرش به کابل از امیر خان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان برای شرکت در نشست سوم دوحه دعوت کرده است.
در این میان، یک عضو نشست پیشین دوحه می‌گوید که طالبان واگذاری کُرسی افغانستان در ملل‌متحد برای آنان و عدم شرکت نمایندگان جامعه مدنی و زنان را در نشست پیشرو، هم‌چون پیشرط‌های اشتراک شان در این نشست گذاشته‌اند.
همزمان با این، طالبان گفته‌اند که شرکت‌شان در نشست دوحه مشروط به پذیرفته شدن خواست‌های شان است.
نشست سوم دوحه در آستانه برگزاری‌ست؛ نشستی که ملل‌متحد می‌گوید با حضور نمایندگان ویژه درباره افغانستان در سی‌ام جون و اول جولای سال روان میلادی برگزار خواهد شد.
به گفته ملل متحد، گفت‌وگوی معاون دبیرکل در امور سیاسی وصلح با مقام‌های طالبان، جامعه دیپلماتیک در کابل و نمایندگان جامعه مدنی در سفرش به افغانستان متمرکز بر همین نشست بوده‌است.
این سازمان هم‌چنان از دعوت امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان برای اشتراک در این نشست خبر می‌دهد.
استیفن دوجاریک، سخنگوی دبیرکل ملل متحد گفت: «نشست نمایندگان ویژه در مورد افغانستان که سازمان ملل متحد در ۳۰ جون و ۱ جولای در دوحه ترتیب می‌دهد، مرکز گفت‌وگوهای او بود. وی از وزیر امور خارجه، امیرخان متقی پیشاپیش دعوت کرد تا در نشست آتی فرستادگان ویژه شرکت کند. هدف این نشست افزایش تعامل بین‌المللی با افغانستان به شیوه‌ای منسجم، هماهنگ و ساختارمندتر است.»
رزماری دی‌کارلو، معاون دبیرکل ملل متحد هم گفته سفرش به افغانستان را روی آمادگی‌ها برای نشست دوحه در باره تعامل جامعه بین‌المللی با افغانستان به پایان رسانیده‌است. او افزوده که به پشتیبانی از مردم افغانستان به شمول مشارکت کامل زنان در زندگی عمومی و آموزش ادامه می‌دهد. معاون دبیرکل ملل‌متحد در امور سیاسی و صلح، تهدیدهای برخاسته از مواد مخدر و گروه‌های هراس‌افگن را هم‌چون نگرانی طرف‌های داخلی افغانستان در گفت‌وگوهایش خوانده‌است.
استیفن دوجاریک، سخنگوی دبیرکل ملل متحد در این باره افزود: «خانم دی کارلو در مورد چالش های گوناگونی که افغانستان با آن روبه‌رو است با همکار خود گفت‌وگو کرد. وی در میان موضوعات دیگر، وضعیت حقوق بشر در افغانستان، به ویژه محدودیت‌های تحصیل زنان را مورد بحث قرار داد.»
اما طالبان در گفت‌وگو با معاون دبیرکل ملل متحد، اشتراک شان در نشست دوحه را مشروط به پذیرفته شدن خواسته‌های شان اعلام کرده‌اند. یکی از اشتراک کنندگان نشست پیشین دوحه می‌گوید، طالبان برای اشتراک شان خواستار واگذاری کُرسی ملل‌متحد به آنها و دعوت نشدن دیگر طرف‌های افغانستان در نشست سوم دوحه شده‌اند.
فیض محمد زلاند، اشتراک‌کننده نشست پسین دوحه می‌گوید: «پذیرفتن اشتراک مشروط از سوی مقام های امارت اسلامی [طالبان] به این معناست که آنها هنوزهم در ملل‌متحد کُرسی افغانستان و دعوت نشدن دیگر افغان‌ها را می‌خواهند. اما به نظر نمی‌رسد که ملل‌متحد این خواست‌ها را بپذیرد. چراکه امارت اسلامی [طالبان] هنوز به رسمیت نشناخته نشده و جهان می‌خواهد برخی مسایل را با آنها حل کند.»
امرالله صالح، معاون ریاست جمهوری پیشین هم در واکنش به نشست سوم دوحه در اکس نوشته که این نشست تلاشی برای مشروعیت بخشی نشست نخست دوحه است. ظاهرن اشاره‌ای به توافق امریکا و طالبان، آقای صالح گفته است که حجم تعامل واشنگتُن و مجموعه‌ی بلاک غرب با طالبان نشان می‌دهد که ضمامیم پنهان توافق‌نامه دوحه نسبت به اصل سند ارجحیت دارد. او هم‌هچنان افزوده است اگر نظم طالبان به خواست‌های غرب نرمش هم نشان دهد، پذیرفتنی نیست و امیدوار بودن به روند دوحه هم‌چون تخیل ساختن خانه بر سر ابر است.
امرالله صالح گفته است: «برای ما تمامیت منظومه طالب غیرقابل قبول و نامشروع است. اگر این تشکیلات و منظومه حتا به خواست‌های نهایت محدود و قلیل غربی‌ها نرمش هم نشان بدهد، بازهم به ما غیر قابل قبول است؛ مگر این‌که مردم برای تعین نوع نظام از مجرای انتخابات و همه‌پرسی حق غیر قابل انکار و تسجیل شده داشته باشند. امیدوار بودن به پروسه دوحه همانند تخیل (فانتیزی) ساختن خانه بر سر ابر است.»
با این حال، هرچند تعیین یک فرستاده ویژه ملل‌متحد برای افغانستان با چشم‌انداز تعامل هماهنگ و ادغام دوباره کشور به جامعه جهانی، شکل‌گیری یک دولت فراگیر و مشارکت زنان در تمامی ساختارها از پیشنهادهای اصلی ارزیابی مستقل ملل متحد و قطع‌نامه ۲۷۲۱ شورای امنیت ملل متحد بود؛ اما اکنون نه طالبان و نه هم ملل‌متحد در باره این بخش اصلی فرایند چیزی می‌گویند. طالبان مخالف اصلی تعیین فرستاده ویژه بودند.
