افغانستان

سیلاب‌زدگان بغلان می‌گویند تمامی اعضای خانواده‌های شان را از دست داده‌اند

خان احمد یکی از کسانی است که هفت عضو خانواده‌اش را در نتیجه سیلاب از دست داده است و تنها خودش زنده مانده است.

بلایی که سراغ جان و مال شان آمده خانه‌ای که سقف‌اش فرو نریخته کسانی را می‌توانی دریاقت که سقف زندگی برای همیش روی بخت شان نشسته است.

خان احمد، آسیب‌دیده می‌گوید: «به نماز جمعه رفتیم، وقتی برگشتیم سیل از قبل رسیده بود و همه خانه‌ها را خراب کرده بود، هفت نفر از اعضای خانواده‌ام شهید شدند، می‌بینید که چیزی باقی نمانده است، من تنها کسی از خانواده ام هستم که زنده مانده‌ام.»

گوشه‌ای از بغلان که سیلاب‌زده بسیاری باشندگانش داروندار خود را از دست داده‌اند.

برخی از آسیب‌دیدگانی که سیلاب سقف خانه و زندگی شان را فرونشانده می‌گویند که چشم به راه کمک‌های فوری‌اند و جایی برای زندگی کردن ندارند.

خان علی، آسیب‌دیده افزود: «بیش از ۶۰ نفر شهید و بیش از ۸۰ درصد منازل مسکونی ویران شده است. مردم هر چه داشتند از دست داده اند و از نظر مواشی بیش از ۴۰۰ گوسفند و حدود ۱۰۰ گاو تلف شده‌اند.»

تصویرهایی یک محل در بغلان نشان می‌دهد که هرچند ده‌ها خانه و خانواده آسیب دیده‌اند، اما نشانه‌ای از کمک به آن‌ها دیده نمی‌شود.

خان علی گفت: «ما هیچ گزینه ای نداریم، اینجا منتظر می مانیم و ببینیم خدا برای ما چه خواهد کرد، ببینیم چه می شود. شاید امارت اسلامی {طالبان} یا سازمان‌های امدادی به ما کمک کنند وگرنه جای دیگری برای زندگی نداریم.»

سیلاب از صاحب خان هم قربانی زیادی گرفته؛ چهار عضو خانواده یک صاحب خانه جان باخته‌اند و مادرش هم زخمی‌ است.

او می‌گوید: «دیروز سیلاب جاری شد و همه چیز را ویران کرد، من پدر، برادرم، خواهرم و برادرزاده ام را از دست دادم. مادرم نیز مجروح شده است، من هم نزدیک بود بمیرم. خانه ما کاملاً ویران شده است، کل زندگی ما را تباه کرد و خلاص.»

شبیه این صاحب خانه، صدها خانواده‌ای را می‌توانی دریابی که هیچ چیزی در بساط ندارند و هرچه بود را یا سیلاب برده یا تخریب کرده‌است.

این صاحب خان، آسیب‌دیده افزود: «سیلاب هیچ چیزی برای ما باقی نگذاشته است، همه چیزهایی را که داشتیم ویران کرده است، حتی چیزی برای پوشیدن نداریم.»

ملل متحد گفته، بیش از سه صد تن در نتیجه سیلاب در چندین ولسوالی بغلان جان باخته اند. همین‌گونه صدها زخمی از این بلای طبیعی گزارش شده‌است. انتظار مردم رسیدن کمک‌های فوری‌ست؛ اما تا این‌جای کار نشانه‌ای از رسیدگی گسترده به به یک بحران طبیعی ویران‌گر و پرتلفات به چشم نمی‌خورد.