یک هزار روز از حاکمیت طالبان در افغانستان می‌گذرد؛ اما در کنار محدودیت‌های فراوانی که طالبان بر زنان و دختران وضع کرده‌اند، افزایش فقر یکی از موارد دیگری بوده است که زندگی مردم را با دگر گونی‌هایی رو‌به‌رو کرده است.
برخی از دختران و زنان می‌گویند که در زیر حاکمیت طالبان، از ابتدایی‌ترین حقوق شان نیز محروم شده‌اند و در این مدت، آسیب‌پذیرین قشر جامعه بوده‌اند.
از طرفی‌هم، برخی از شهروندان کشور در کنار محدودیت‌های دیگر، افزایش فقر را یکی دیگر از چالش‌ها در این مدت می‌دانند.
نور بی‌بی ۶۳ سال دارد که با کمر خمیده، دنبال لقمه نانی است. او می‌گوید یگانه پسرش برای کارکردن به ایران رفته است و او با نوه‌هایش در یک اتاق کوچک، در ولایت فراه زندگی می‌کند.
این باشنده فراه می‌گوید: «خانه و روزگار من سیاه است. در یک خانه نشسته هستیم. اگر مسلمانی دست خود را طرف ما دراز و کمک کرد، برنج و آردی داد که درست؛ در غیر آن کار کرده نمی‌توانم و دستم کوتاه است».
برخی از زنان در کشور می‌گویند که در درازای این یک هزار روز حاکمیت طالبان، تلخ‌ترین دوران زندگی شان را سپری کرده‌اند.
برخی از دختران با انتقاد از سیاست‌های طالبان تاکید می‌ورزند که پس از حاکمیت طالبان، از حقوق شان در زمینه تحصیل، آموزش و کار محروم شده‌اند و آرزوهای شان در زمینه پیش‌رفت، به خاک یک‌سان شده است.
پلوشه، باشنده دیگر فراه می‌گوید: «در این دو سال اخیر من در کنار این‌که کار خود را از دست دادم، مثل من زنان زیادی از کار و تحصیل نیز بازمانده‌اند. از جامعه جهانی خواستم این است که به زودترین فرصت با طالبان بنیشینند و دنبال راه‌حل مناسب باشند؛ تا زنان افغانستان بیش‌تر از این آسیب نبینند».
در همین حال بنفشه، باشنده هرات می‌گوید: «من در یکی از موسسات خارجی کار می‌کردم و به خاطر محدودیت‌ها و نداشتن محرم، از کار برکنار شدم و پروژه ما به تعویق افتاد. مدتی از خانه کار می‌کردم و مدت سه ماه می‌شود که کاملا بی‌کار هستم».
پس از گذشت ۳۳ روز از اگست ۲۰۲۱ که طالبان دوباره به قدرت در افغانستان برگشتند، دختران از رفتن به مکتب‌ها باز ماندند و سپس دروازه‌های دانشگاه‌ها و کار به روی آنان نیز از سوی طالبان بسته شدند.
شماری از فعالان حقوق زن جهان را به بی‌پروایی در برابر سیاست‌های سخت‌گیرانه طالبان متهم می‌‌کنند.
این در حالی است که چند روز پیش ملل متحد گفت که افغانستان هنوز هم آسیب‌پذیرترین کشور از لحاظ بحران‌بشری است.
بر بنیاد گزارش ملل متحد و بانک جهانی، در نزدیک به سه سال گذشته، وضعیت اقتصادی مردم وخیم شده و نرخ سوءتغذیه در افغانستانِ زیر اداره طالبان در حال افزایش است.
