افغانستان

گزارش تازه مک‌کال از «سردرگمی» در وزارت خارجه امریکا پیش از سقوط افغانستان پرده بر می‌دارد

مایکل مک‌کال رییس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان ایالات متحده جزئیات گفتگوهای تازه‌اش با دو مقام کلیدی وزارت خارجه امریکا که مسئول سازماندهی روند تخلیه غیرنظامیان پس از سقوط کابل بودند را نشر کرده است.

در اعلامیه دفتر آقای مک‌کال آمده است که این گفتگوها که برای ساعت‌ها ادامه داشتند، از «سردرگمی گسترده» در روند تخلیه ایالات متحده در افغانستان پرده بر می‌دارند.

آقای مک‌کال می‌گوید که این گفتگوها همچنین نشان دهنده گام‌های اشتباه در واکنش به سقوط سریع افغانستان به دست طالبان هستند.

این دو تن شامل ۱۲ تنی است که آقای مک‌کال در رابطه با روند تخلیه و سقوط افغانستان، با آنان گفتگو کرده است.

یکی از این مقام‌ها درک شولت است. او مشاور وزارت امور خارجه ایالات متحده و مشاور ارشد سیاست گذاری انتونی بلینکن است.

آقای شولت از سوی جو بایدن به عنوان معاون وزیر دفاع در امور سیاست نیز نامزد شده است. در این گفتگو، او حداقل ۱۰۰ بار گفته است که نمی‌تواند جزئیات مهم در مورد آمادگی و پاسخ دولت به بحران در افغانستان را به خاطر بیاورد.

در گزارش مک‌کال آمده است که ناتوانی شولت در به خاطر سپردن جزئیات مربوط به قطع رابطه طالبان با گروه‌های تروریستی به ویژه مورد توجه قرار گرفته است.

شولت با اشاره به گزارش‌های وزارت خزانه‌داری ایالات متحده که حاکی از حفظ روابط طالبان با القاعده بود، شهادت داد که تصمیم کاهش نیرو در سال ۲۰۲۰ – از چهار هزار و ۵۰۰ به دو هزار و ۵۰۰ نفر – با توافق دوحه مطابقت نداشت.

با این حال، او اعتراف کرد که در ارزیابی پایبندی طالبان به توافقنامه دوحه، این روابط را در نظر نگرفته است.

او گفت: «در سال ۲۰۲۱ زمانی که به عنوان مشاور خدمت می‌کردم، به خاطر نمی‌آوردم که روابط طالبان با القاعده را در نظر گرفته باشم و آن را با تعهدات آنان در توافق دوحه مقایسه نکردم.»

برایان مک کوئن، که در مارچ ۲۰۲۱ به عنوان معاون وزیر امور خارجه در امور مدیریت و منابع سوگند یاد کرد، نقش خود را در طول خروج از این کشور شرح داد.

بر بنیاد گزارش مک‌کال، دفتر او در کنار دفتر شولت بود و آن دو اغلب به طور غیررسمی درباره موضوعات مختلف صحبت می کردند.

مک کوئن خلای رهبری در برنامه ریزی خروج را برجسته کرده و تأکید کرد که کاخ سفید و شورای امنیت ملی عمدتاً تلاش‌های بین سازمانی را هدایت می‌کردند. وی تصریح کرد که هیچ طرح مشخصی برای سناریوی ورود طالبان به کابل تدوین نشده بود.

او افزود: «بله، من فکر نمی‌کنم – همانطور که ما در مورد تخلیه بحث می‌کردیم، فکر می‌کنم همه احتمالات را در نظر گرفتیم. من فکر نمی‌کنم عناصر مجزای این طرح وجود داشته باشد.»

علاوه بر این، مک‌کوئن اذعان کرد که مسئول عملیات ویزه‌های ویژه مهاجرت امریکا بود. او اما در باره شمار متقاضیان این ویزه‌ها چیزی نمی‌دانست.

او گفت: «من ویزه ویژه مهاجرت امریکا (اس آی وی) و جریان پیش‌بینی شده پناهجویان به خارج از افغانستان را در صورتی که طالبان بخش‌هایی از کشور را به تصرف خود درآوردند، رهبری می‌کردم… تعداد آن‌ها را به خاطر ندارم. پیش‌بینی آن بسیار سخت بود زیرا افراد زیادی هستند که ممکن است برای وزارت دفاع کار کرده باشند.»

در اعلامیه دفتر آقای مک‌کال آمده است که گفتگوهای منتشر شده تصویری از یک تلاش ناهماهنگ و مملو از عدم قطعیت را نشان می‌دهند در حالی که مقام‌های ارشد امریکایی تلاش می‌کردند پاسخ روشنی به وضعیت به‌سرعت رو به وخامت در افغانستان داشته باشند.