عبدالحمید مبارز روزنامه‌نگار پیش‌کسوت افغانستان امروز درگذشت. او بیش از نیم قرن در حوزه روزنامه‌نگاری فعالیت کرد و او هم‌چون رییس اتحادیه ملی خبرنگاران، معین وزارت اطلاعات و فرهنگ، والی چندین ولایت، معاون روزنامه دولتی انیس و رییس خبرگزاری باختر کار کرده بود.
آقای مبارز چندین سال در بستر بیماری بود. نیلاب مبارز امروز خبر مرگ او را تایید کرد و آقای مبارز در کابل به خاک سپرده شد.
گفته می‌شود او با نشریه ندای خلق در ۱۹۵۱ میلادی نخستین گام را در روزنامه‌نگاری گذاشت و جزو سیاست و گاهی منتقد هم بود.
عبدالحمید مبارز دانش‌آموخته حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کابل بود. او سال‌ها هم‌چون معاون روزنامه دولتی انیس، خبرگزاری دولتی باختر، والی چندین ولایت، معین وزارت اطلاعات و فرهنگ و رییس اتحادیه ملی خبرنگار افغانستان کار کرد. پس از حاکمیت نخست طالبان، آقای مبارز از گذار به مردم‌سالاری خشنود بود و می‌گفت، آزادی بیان در نظم جمهوریت، بزرگ‌ترین و کامل‌ترین نوع آزادی بیان در درازای تاریخ افغانستان است.
برخی از روزنامه‌نگاری می‌گویند، در نتیجه تلاش‌های او رسانه‌های زیادی در افغانستان پا به فعالیت گذاشتند. برخی فرهنگیان هم می‌گویند، او روای تحولات سیاسی است.
شاه حسین مرتضوی، روزنامه‌نگار می‌گوید: «آقای مبارز باور قلبی برای حمایت از آزادی بیان داشت. در این راستار گام های موثری برداشت. در زمانی که ایشان در وزارت اطلاعات و فرهنگ بودند، سهولت های زیادی برای کسب جواز برای رسانه ها بوجود آمده بود. این سبب رشد قابل ملاحظه رسانه‌ها در افغانستان شد.»
بربنیاد گزارش‌ها، عبدالحمید مبارز هشت کتاب نوشته و دست‌کم ۱۵۰۰ مقاله. مشروطه سوم و آغاز دموکراسی در افغانستان، تبصره‌های سیاسی و تحلیل واقعات سیاسی افغانستان ۱۹۱۹ – ۱۹۹۶ از کتاب‌های او هستند. برخی فرهنگیان می‌گویند، او روایت‌گر مقطع‌های مختلف تاریخ سیاسی افغانستان بوده‌است.
عبدالحمید مبارز می‌گفت، مردم‌سالاری خواست مردم افغانستان است و ماندگاری آن‌هم در دست مردم است. او باری در یک مصاحبه خود می‌گوید، طالب دگر توان تسلط بر افغانستان را ندارد و مردم هرگز اجازه تکرار دوباره سناریوی بسته شدن مکتب‌های دختران را نمی‌دهند. اما در پایان عمرش، او بار دگر طالبان را دید و تکرار سناریوی که به آن باور نداشت و دفن مردم‌سالاری ای‌که او شیفته‌اش بود.
