خبرگزاری فرانسه در گزارشی در مورد زلزله‌زدگان هرات گفته است شش ماه پس از زلزله ۶.۳ ریشتری کودکان آسیب‌دیده در یک «کانتینر» در روستای نایب رفیع ولایت هرات مصروف آموزش هستند.
مسئولان وزارت معارف طالبان برای ولایت هرات گفته‌اند از زمان وقوع زلزله مرگ‌بار در این ولایت صدها مکتب هنوز آسیب دیده‌اند و بسیاری از دانش آموزان ناگزیر شدند که در ماه حوت در «زیر خیمه و کانتینرها» به درس باز گرده‌اند.
سیاه گل دانش‌آموز ۱۱ ساله به خبرگزاری فرانسه در گفته است: «من واقعاً می خواهم درس بخوانم، مدرسه داشته باشم و معلم شوم تا به دوستانم آموزش دهم.»
یه نقل از این گزارش دختران و پسران در روستای نایب رفیع در ولسوالی زنده جان هرات در وضعیت یسار ید در یک کانتینر در بین خیمه‌ها و خانه‌های کوچک که به تازگی در برای آسیب‌دیده‌ها ساخته شده درس می‌خواندند.
بر اساس گزارش نشر شده در ماه فبروری سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و بانک توسعه آسیایی، زمین لرزه ماه حوت در هرات بیش از ۱۵۰۰ کشته و بیش از ۶۳۰۰۰ خانه آسیب دیده یا هم به‌گونه‌ای کامل ویران شده است.
سازمان جهانی بهداشت در ماه فبروری جاری میلادیاعلام کرد بسیاری از مردم هنوز در خیمه‌ها و پناهگاه‌های موقت زندگی می‌کنند.
در زلزله‌های شدید نزدیک به ۳۰۰ مکتب دولتی و سایر مراکز آموزشی آسیب دیده‌اند و یک صد ۸۰هزار دانش‌آموز با اختلالات مکان برای آموزش مواجه هستند.
علم محمد نسیم نصرت یک آموزگار در این روستا گفت: «روستای چاهک در اثر زلزله به طور کامل ویران شد و هنوز سرپناه دائمی در اختیار ما قرار نگرفته است.»
جوان ۲۵ ساله با بیان این که کودکان روستا با وضعیت نامعلومی مواجه هستند، افزود: «مکتب ما نیز که در اثر زلزله ویران شده بود، تاکنون بازسازی نشده است. آینده بدون مدارس مناسب واقعاً درد آورد است.»
این در حالی است که یونیسف اخیرأ گفته است که حدود ۳.۷ میلیون کودک از مکتب بازمانده‌اند که ۶۰ درصد آن را دختران تشکیل می‌دهد.
با این حال این رسانه بین‌المللی در گزارش خود اضافه کرده است که فقر و دسترسی به مکتب‌ها در نواحی دورافتاده از موانع اصلی منع آموزش کودکان در افغانستان است.
بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، از هر پنج کودک بین پنج تا ۱۷ ساله، در افغانستان یک کودک با بحران‌های عمیق اقتصادی، انسانی و آب و هوایی مواجه است.
صفت الله یازده ساله دانش‌آموز روستای کشک است که در زلزله‌های اخیر مکتب که می‌رفت تخریب شده است حال می‌گوید: «ما کتاب و کتابچه نداریم که در آن درس بخوانیم و بنویسیم.»
محمد داوود، یگانه آموزگار این کودکان که به این مکتب‌های موقت به دو روستا، شش صنف سر گرم آموزش است گفته است: «چهار کودک در اثر فروریختن مکتب جان باخته. در روزهایی که باد یا باران می‌بارد، ما دچار مشکل بزرگی هستیم و نمی‌توانیم بیشتر از این به این وضعیت ادامه دهیم.»
