این روزها جادههای پایتخت پر است از کودکانی کارگر؛ کودکان که به جای رفتن به مکتب و ادامه آموزش، سرگرم پیداکردن لقمهنانی برای خانوادههای شان هستند.
به تازگی صندوق نجات کودکان گفته است که شمار کودکان کارگر در افغانستان، نسبت به سال پیش ۳۸ درصد افزایش یافته است و دامنه فقر در کشور گستردهتر شده است.
این صندوق میگوید که بیش از دومیلیون تن که پنجاه درصد آنان کودکان هستند، به کمکهای عاجل بشری نیاز دارند.
خیبر تژی، مشاور پالیسی صندوق نجات کودکان گفته است: «دلایل روآوردن کودکان به کار، فقر گسترده، تغییرات اقلیمی و کاهش کمکها است که ما در بیشتر از ۱۸ ولایت افغانستان، کودکان را تحت حمایت خود قرار دادهایم و خواست ما این است که جامعه جهانی کمکهایش را با ما افزایش دهد».
عبدالله، یکی از کودکان کارگر در کشور است که تا صنف هشتم مکتب خوانده: اما فقر باعث شد تا مکتب را ترک بگوید و به کار در روی جاده، رو بیاورد.
این کودک کارگر میگوید: «من مجبور هستم که در این رمضان مصارف خانه را پیدا کنم».
صمیم، یکی دیگر از این کودکان کارگر میگوید: «در خانه ۱۰ نفر هستیم و روزانه ۶۰ تا ۷۰ افغانی پیدا میکنم».
سلیمان کودک کارگر دیگر میگوید: «روز صد افغانی کار میکنم و خانه میبرم؛ تا نان بخریم».
پیش از این، یونیسف نیز در گزارشی اوضاع کودکان افغانستان را در سال روان میلادی «فاجعهبار» خوانده است.
هرچند صندوق نجات کودکان از افزایش کودکان کارگر در افغانستان نگرانی کرده؛ اما تا اکنون آمار مشخصی از کودکان کارگر در کشور ارائه نشده است.