ترشی از سال‌های دور بدینسو، همچون خوراکی‌های خوش‌مزه و پرطرفدار در افغانستان، ایران تاجکستان، پاکستان و هندوستان اصالتش را در میان مشتریانش حفظ کرده است.
چاریکار پروان یکی از معروف‌ترین بازارهای فروش “چتنی و ترشی” در افغانستان است.
شماری از فروشنده گان ترشی و چتنی در چاریکار می‌گویند با آمدن ماه رمضان بازار فروش آنان؛ رونق یافته است.
شیراحمد یکی از فروشنده‌گان ترشی و چتنی است.او می‌گوید بیشتر این ترشی‌ها و چتنی‌ها با به گونه سنتی آماده شده‌اند.
شیراحمد در این باره بیشتر گفت: «این چتنی‌ها با مرچ آورِی، بادنجان، سیر آماده شده و به مدت ده الی پانزده روز نگهداری می‌شود و بعدأ به بازار برای فروش می‌آوریم.»
در سوی دیگر نور احمد بشر دوست که حرفه اصلی‌اش آشپزی است، به علت بازار گرم فروش ترشی و چتنی؛ دکان کوچکی برای خودش ساخته است و ترشی‌های تهیه شده خانگی‌اش را به فروش می‌رساند.
او در این باره به آمو گفت: «از آغاز رمضان شروع به فروش ترشی و چتنی کردیم. در حقیقت من آشپز استم و یک رستورانت کوچک دارم که در آن قابلی کرایی و قورمه تهیه میکردم.»
سیدآغا یکی دیگر از فروشنده‌گان ترشی گفت: «ترشی پروان بسیار خوب است و مردم از اینجا به دیگه جاهای می‌برند.»
طعم و بوی خوش ترشی، اشتهای هر ره‌گذری را تحریک می‌کند، به ویژه در ماه رمضان.
فریدالله، از خریداران ترشی می‌گوید: «رمضان است و در رمضان بولانی بیدون چتنی مزه نمیته، باز چتنی و ترشی پروان دگه مزه دارد.»
پروان غذاها و خوراکی‌های سنتی زیاد و معروفی دارد. در میان آن‌ها، ترشی و چتنی پروان زبان‌زد عام و خاص است.
این امر باعث منبع خوب درآمد برای فروشندگان و طعم اشتهاآور برای مشتریان به ویژه برای روزه‌داران؛ شده است.
